Құрбан шалу (хикметтері мен үкімдері)

Құрбан шалу (хикметтері мен үкімдері)

نَاهُ بِغُلَمٍ حَلِيمٍ

‌ْ

بِّ هَبْ لِي مِنَ الصالِحِينَ ﴿٠٠١﴾ فَبَشر

‌َ

ىٰ فِي الْمَنَامِ

‌َ

﴿١٠١﴾ فَلَما بَلَغَ مَعَهُ السعْيَ قَالَ يَا بُنَي إِنِّي أَر

ۖ ‌ُ

ىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَر

‌َ

مَاذَا تَر

‌ْ

أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُر

ينَ ﴿٢٠١﴾ فَلَما أَسْلَمَا

‌ِ

سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللـهُ مِنَ الصابِر

اهِيمُ ﴿٤٠١﴾

‌َ

وَتَلهُ لِلْجَبِينِ ﴿٣٠١﴾ وَنَادَيْنَاهُ أَن يَا إِبْر

ؤْيَا ۚ إِنا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٠١﴾

‌ّ

قَدْ صَدقْتَ الر

إِن هَـٰذَا لَهُوَ الْبَلَءُ الْمُبِينُ ﴿٦٠١﴾ وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ

ينَ ﴿٨٠١﴾ سَلَمٌ عَلَىٰ

‌ِ

كْنَا عَلَيْهِ فِي الْخِر

‌َ

﴿٧٠١﴾ وَتَر

اهِيمَ ﴿٩٠١﴾ كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿٠١١﴾ إِنهُ مِنْ

‌َ

َإِبْر

عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِين

3. «Раббым, маған салиқалы бір ұл бер!». Оны

салиқалы бір ұл баламен қуанттық. Ұлы (Ыс-

майыл) қолғабыс етуге жарап қалған кезде,

(Ибраһим): «Балам, мен түсімде сені бауыздап

жатқанымды көрдім, бұған не дейсің?» – деді.

Ол: «Әкешім, өзіңе не әмір етілсе, соны орында.

Аллаһ қаласа, мені сабырлылардан табарсың»

деді.Сөйтіпекеуідебойсұнып, әкесіонықырынан

жерге жатқызды. (Бірақ Аллаһтың қалауымен

пышақ кеспеді.) Біз оған: «Әй, Ибраһим! – деп,

дауыстадық. «Түсіңді растадың. Күдіксіз, ізгі іс

істегендерді осылайша сыйлаймыз» дедік. Шын

мәнінде бұл ашық сынақ еді. Оны ірі құрбандыққа

ауыстырып (қошқар сыйладық). Кейінгі нәсілдер

еске аларлықтай, оған жақсы даңқ қалдырдық.

Ибраһимге сәлем! Рас, ізгі амал етушілерді