360 / 372
364
А идада, ибадатта ж не м міледе Ы ЫЛАС пен ТА УАЛЫ
ранды ойламауды/ 'зі ж1рекке м'р бас андай
-
лыптайтын болса,
рансыз 'мір с1руді/ ж1ректерді андай
к1йге жеткізетіндігіне аса назар аударуымыз керек. Ондай
рухтар андай п лекетке душар болады?! Алла9 са тасын!
Міне, сол 1шін сахаба рдайым
ранды т1сіне оты-
рып, ойлана отырып о уды ж не оны к1нделікті іс- ре-
кеттерінде стануды ма сат т т ан.
Бір кісі З йд бин С битке келіп,
ран К рімді бір
аптада хатым ету жайында не ойлайтынын с рады. Ол:
«Жа сы болады!» – деп айт аннан со/ с'зін былай деп
жал астырады:
«Біра мен он бес немесе жиырма к1нде хатым жа-
сауды алар едім. «Неліктен?» – деп с райтын болса/, мен
сонда
ранны/ ма ынасын жа сыра ойланып, жа сыра
т1сініп о ы ан болар едім».
(Муатта,
ран, 4)
Міне,
ран а жармас ан деген осы. Хадисте айтыл-
анындай:
«2 ран бір шы Алла ты , бір шы сендерді олда-
ры да ы жіп сия ты. Оны жа сылап ста дар. Міне, сол
кезде адасып, рдым а кетпейсі дер».
(Б йхаки)
Сол 1шін де ахіреттік азы ымызды зірлеу барысын-
да 'мірімізді/ ізгіліктеріні/ басында келетін амалдар жа-
йында Пай амбарымызды/ раны мынау:
OРАНДЫ ТА3ДА3ДАР!
Т бук жоры ында Пай амбарымыз ал й9исс л м
Н жж р лдарыны/ байра ын Oмара бин Хазм а берген-ді.