179 / 282
- 180 -
Хикмет
баспа үйі
Юнус Әмрә Хазіреті көңіл аулаудың берекетін қандай та-
маша айтады:
Бір міскінді көрген болсаң,
Бір ескіні берген болсаң,
Ертеңгі күні алдыңнан шығар,
Хак, киімін кигендей боп.
Және
Мәуләнә
Хазіреті
кейбір
шумақтарында
ақымақтардың сипатын төмендегідей баяндайды:
«Ақымақ адзм барлық адамдардың өлімін естісе де өз
өлімін еш есіне түсіргісі келмейді»
.
«Әркімнің айыбы мен кемшіліктерін кдра қылды қырық
жарғандай іздестіріп, көріп, айналасына таратады. Бірақ,
ақымақтығынан өзінің зәрредай да айыбын көрмейді».
«Ол дүниеге салынып, алданғаны соншалық - барлық
нәрсенің кдлатындығын өте жақсы біл тура тонаудан
қорқады. Алайда, жалаңаш адамның өзін үрылардың тона-
уынан қорқуы қандай түсініксіз жәйт!»
«Адамдүниегежалаңашкелгенжәнежалаңашболыпөтеді.
Солай бола тура ұрылардан жүрегі жарылардай қорқады!
Өлім сәтінде байлығының өзіне тиесілі еместігін түсінеді.
Бірақ, болатын нәрсе болып, өтетінде өтіп кетеді».
«Тірі кезінде оның осы мал-мүліктен айырыламын деп
қорыққаны-етегінешақпақтастардытолтырып,өзінмал-
мүлік иесімін деп ойлап, солар үшін қорыққан балалардың
қорқынышы сияқты. Егер әлгі шақпақ тастарының кей-
біреуін қолынан алсаң жылап, кейін кайтарып берсең
қуанады. Балада ілім мен руханият бомағандықган жыла-
уы да күлуі де маңызды емес. Ақымақта дүниенің уақытша
байлығын өз малым деп, ойлағ ндықган сол жалған байлық
үшін тура бала сияқты қорқады».
«Дүние өмірі бір түс сияқты. Дүниеде бай болу - түсінде
қазына тапкдн сияқты. Дүние байлығы белгілі бір заман
ағымы ішінде ұрпақтан - ұрпаққа жалғасып, сол дүниеде
қалады».