67
ПәтуәЛАР ЖИЫНТЫҒЫ
ХХХХ. Бiр қабiрге бiрнеше кiсiнi бiрге
жерлеу туралы үкiм
Бiр қабiрге үзiрсiз (себепсіз) бiрнеше
мәйiттi жерлеу – мәкрүһ. Оба (тырысқақ) ауруы
тарағанда немесе соғыс кезiнде қабiр қазып
үлгермесе, бiр жерге бiрнеше мәйiттi қоюға бол-
лады.
Ас-Сархасидің «әл-Мухит» атты кітабынд-
да аса мұқтаж болғанда ғана бір қабірге екі-
үш адамды жерлеуге болатыны жайлы айтыл-
лады. Қабiрге бiрнеше адам қойылатын болса,
олардың абзалырағы бiрiншi жатқызылады, сод-
дан кейiн басқалары қойылады.
Егер үлкендермен бiрге жастар да жерленет-
тін болса, онда үлкендер алдымен қойылады.
Егер ер-әйел аралас болса, онда ерлер бiрiншi
қойылады.
Мәйiттер арасын топырақпен бөліп қою –
мұстахаб. Кебiнімен топырақпен бөлмей қоюға
болмайды.
ХХХХI. Тағзия (көңiл айту) үкiмi
Қаралы адамға (мәйiттiң жақындарына)
көңiл 3 күн iшiнде айтылуы керек. Тағзия
кісінiң жан тапсырған уақытынан басталады.
3 күннен кейiн үзiрсiз (себепсіз) тағзия айту
мәкрүһ, тек ұзақ жердегiлер ғана бұл шарттан