149 / 382
Хикмет
баспа үйі
п
арқылымүмкінболады.Өйткені, осыруханиқалыпқа
жеткен адамдармәңгілікке дегенқүштарлықпен өмір
сүргендіктен, олардың көзі фәни құмарлықтар мен
ләззаттар тартымдылығынан айырылған. Сондықтан
уағыздау міндетін фәнилерден қандай да бір пайда
күту және нәпсіге үлес шығару үшін емес, тек Аллаһ
ризашылығы үшін яғни, ықыласпен орындайды,
бұл қасиет әлбетте пайғамбарлардың ахлағына тән
ерекшелік. Сондай-ақ Құран Кәримде уағыздауға
қатысты:
«Осы үшін сендерден ешқандай ақы сұрамаймын.
Менің ақымды беретін өлемдердің Раббысы ғана»
(Шуара сүресі 180)
аят кәримасы сияқты, осы пайғамбар
ахлағын меңзейтін көптеген иләһи баяндаулар бар.
z
Дінімізде
жақсылыққа
шақырып,
жаман-
дықтардан тыю міндеті
«әмри бил-мағруф уә нәһйи
анил-мүнкәр»
деп атапады. Бұл туралы иләһи әмір,
аят кәримада былай баяндалады:ِ
ُوف
�ْ�َ�ْ��ِ�َ
ُون
�ُ�ْ�َ�َ
ِو
�ْ�َ�ْ�
ا
�َ�ِ
ن َا
�ُ�ْ�َ�ٌ � �
�ُ
ْا
�ُ�ْ�ِ�ْ �ُ�َ�ْ�َ
َو
ن
�ُ�ِ�ْ�ُ�ْ�
ُا
�ُ�َ �ِ�َ�
ِو َاُو
�َ�ْ�ُ�ْ�
ِا
�َ�َ
ْن
�َ�ْ�َ�َ
و
«Сендерде жақсылыққа шақырып, ізгілікті
бүйырып, жамандыктан тыятын бір көпшілік бол-
сын. Міне, олар илөһи азаптан кұтылғандар».
(Әли Им-
ран сүресі 104)
Хақты қарадан, жақсылықты жамандықтан,
абзалдықты арамдықтан, кемелдікті шикіліктен
ажырата білу үшін бірден-бір өлшем - діннің үні, яжи
151