155 / 382
Хикмет
баспа үйі
157
риясына айналған көңілдер де мінәжат, дұға және дін
уағызымен нақтықалыбына келеді. Мұндай көңілдер
енді хал тілдерімен «бізді аяңдар» деп жалынған,
жаратылыс мақсатынан бейхабар ғапылдардың
үнсіз жалыныштарын еститін халге жетеді. Ол
қаралылардың қасында болады. Тайф - осы халдің
ең айқын мысалы. Күннің жылытпауы және жарық
бермеуі қалай мүмкін емес болса, кәміл рух үшін
аяусыз болу және сондай-ақ хақ пен жақсылықты
уағыздаудан қалыс қалуы солай мүмкін емес. Аллаһ
Расулы (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) да, әлбетте,
әлемге рахмет ретінде жіберілген. Кейбір адамдар
оның бағасын тиісінше бере алмай жоққа шығарып,
оған әртүрлі артық сез айтқанымен де, олардың осын-
дай асып-тасушылықтары мен оғаштықтарының өзі
Пайғамбарымыздың (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм)
- мейірімінің ашуынан басым болуына кедергі жа-
сай алмай, керісінше, оларға одан бетер аянышпен
қарауына түрткі болған. Осылайша өз бойындағы
азғындығын бақыт санаған қаншама шарасыз рух-
тар, терең мейірім, кешірімділік пен мархабат дария-
сы сияқтыПайғамбар көңілінен иман абыройына қол
жеткізген.
Расулуллаһтың (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм)
мына сөздері оның дінді уағыздау міндетіндегі рух
халін көрсетеді:
«Мені мен сендердің жағдайларың мынаған
үқсайды: Бір адам от жағады. От айналаны жарық
қьілған соң тунгі көбелектер мен жарықгы жақсы
көретін кейбір жәндіктер сол отқа түсе бастайды.
Ол адам кедергі болуға тырысады. Бірақ, жәндіктер