251 / 382
Хикмет
баспа үйі
253
зіреті Пайғамбардың (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм)
үстанымыдаосылай.Олалдынамойнындақарызыбар
бір жаназа әкелінгенде, оның намазын оқытпайтын,
тек оның қарызы өтелген жағдайда ғана имамдыққа
өтетін. Әбу Қатаде (радиалаһу анһу) былай дейді:
Расулуллаһқа (саплаллаһу апейһи уәсәлләм) на-
мазын оқыту үшін бір адамның (жаназасы) әкелінді.
Бірақ, Пайғамбарымыз (саллаллаһу аләйһи уә
сәлләм):
«Оның мойнында қарыз бар, жолдастарыңның на-
мазын сендер ок&ңдар!»
- деді. Мен:
«(Қарыз) менің мойныма болсын, ей, Аллаһтың
Елшісі - дедім. «Шын ба ?» - деді. «Шын!» -
дедім.Со-сын жаназаның намазын оқыды.
(Т
ирмизи, Жанайз,
69; Несай, Жанайз, 67)
Міне, осы нәзік өлшемдер шеңберінде Аллаһ Расу-
лы (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) былай деді:
«АллаһТағаланыңназарындақулдыңАллаһТағала
тарапынан тыйым салынған үлкен күнәлардан кей-
ін, бірге алып келетін ең үлкен күнәлардың бірі - ол
өтейтін өтем қалдырып, мойнында қарыз болған
күйде өлуі».
(Әбу Дәуіт, Бүю, 9)
Қарыз алушы мен қарыз берушінің абай болуы
қажет мәселелерді қысқаша жинақтайтын болсақ,
бұларды екі топқа бөлуге болады. Бұл бойынша қарыз
беруші:
1. Тек Аллаһ ризалығы үшін мүмин бауырын
қиыншылықтан құтқаруды мақсат етуі керек. Хади-
сте былай делінеді: