272 / 278
-272-
"ХИКМЕТ"
баспа үйі
– Жолынан адасып жүргенін түсіндім де: Қайда
барасың?, - деп сұрадым. Ол тағыда:
«Құлын бір түнде Мешіт Әл-Харамнан, Мешіт Әл-
Ақсаға апарған...»
деп басталатын Исра сүресінің 1-ая-
тын оқыды. Оның бұл жауабынан:
– Қажылыққа барғанын, енді Құдыс шаһарына бет
алғандығын түсіндім.
–
Қанша күннен бері бұл жерде жүрсің?»
– деген сұрақ
қойдым. Ол Мәрйәм сүресінің 10-аятындағы:
«Сап-сау күйіңде үш тәулік... »
деген бөлімін оқыды.
Мен:
– Қасыңда жейтін еш нәрсе көре алмай тұрмын - дедім.
Ол:
–
Мені жегізіп, ішкізетін - Ол
(Аллаһ)
!
деген, Шұғара
сүресінің 79-аятын оқыды. Мен:
– Мақұл, сен немен дәрет алып жүрсің ? - дегенде, ол:
Ниса сүресінің 43-аятының бір бөлігін оқып берді.
–
Су таба алмағанда беттеріңді, қолдарыңды таза жер
жынысымен сүртіңдер
(тәйәммум соңыңдар)
».
Оған:
– Ішіп-жейтін тамағым бар, тамақ іш!»-дедім. Әйел:
–
Сонан кейін кеш батқанша ораза ұстаңдар!»
деген,
Бақара сүресінің 187-аятын оқып берді. Мен:
– Бұл рамазан айы емес қой? - дегенде, әйел Бақара
сүресінің 158-аятының бір бөлігін оқыды.
«...Кімде-кім шын көнілден
(нәпіл)
бір іс істесе
(сый-
сыяпатын көреді).
Өйткені, Аллаһ құлшылықтын сауа-
бын беруші,
(әр нәрсені)
толығымен білуші!»
– Сапарға шыққанда ауыз бекітпесе де болады, оған
рұқсат бар ғой - деп айттым. Осы кезі:
«Білген болсаңдар
(ауыр болса да)
ораза ұстағандарын
әліде қайда жақсы»
- деген Бақара сүресінің 184-аятын
оқыды.