273 / 278
-273-
"ХИКМЕТ"
баспа үйі
– Менімен, неге мен секілді сөйлеспейсің? - деп
таңырқана сұрадым. Ол:
«Оның оң жағында да, сол жағында да жазып тіркеп
тұратын екі періште бар,
(адамның)
аузынан нендей сөз
шықса да қалт жібермей бақылап - аңдып тұрады
-
ген, Қаф 17-18 -аяттарын оқыды. Оған:
«Кел! Түйеге отыр! Мен сені еліңе жеткізіп салайын»
- дедім. Ол:
«Сендер қандай бір жақсылық істесеңдер де, Аллаһ -
оныбіліптұрады...»
деген, Бақара сүресінің 197-аятының
бөлігін оқыды.
Оны отырғызу үшін түйені шөктіруге тырысып жатыр
едім. Ол:
«Мүминдерге айт! Көздерін харамға қараудан
сақтасын!…»
деген Нұр сүресінің 30-аятының бір бөлігін
оқыды. Түйеге отырғанан кейін Зұхру сүресінің 13-14
аяттарынан:
«...Бізге осыларды бойұсындырып берген - пәк Аллаһ.
Әйтпесе біз бұған жолай алмас едік. Бәріміз расында
Раббымыздың алдына қайтарыламыз
(деп айтуларың
керек)
»
деген бөлімін оқыды.
Жолға бет алғанымызда Мүзәммил сүресінің 20-аяты-
нан бір бөлігін оқыды.
«Енді
Құраннан
өздеріне
жеңіл
келетіндерін
оқыңдар!….»
Мен де:
«…Кімге хикмет бағыштаса, оған қыруар игілік бер-
ген болады...»
(Бақара, 269)
деген аяттан шабыт алып:
«Демек, Раббым саған көп игілік берген екен!»
дедім.
Менің бұл аяттың жалғасындағы:
«…Тек ақыл иелері ғана мұны түсіне алады»
- деген
бөлімін оқыды.