190 / 282
Хикмет
баспа үйі
- 191 -
«Аллаһ Расулының (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) үйіне
бардым. Есігін қақтым.
«Бұл кім?»
- деді.
«Мен!» - деп жауап бердім.
Аллаһ Расулы (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) «мен» деге-
німе разы болмады. Өйткені «мен» деген сөзде тәкәппарлық
пен астамшылық бар». Хазіреті Мәуләнә бұл қиссаны бы-
лайша баяндайды:
«Жүрегі өртенген ғашық жардың есігін қақгы. Бірақ,
«кімсің?» деген сұрағына «менмін!» деген кезде, жар:
«Кет! Сенің ішке кіретін уақытың емес! Мұндай рухани
нығметтердің ортасында шикі рухтарға орын жоқ!»
- деді.
«Ол бейшара есік алдынан кері қайтгы. Бір жыл сапарда
жүріп, жарға деген ынтықтық пен сағыныш алауына оран-
ды».
«Ол жаралы ғашық пісіп, кейін қайтты. Қайтадан
жардың үйіне бет алды».
«Аузынан әдепсіз сөз шықпасын деген мыңдаған қайғы,
қорқыныш, әдеппен есік қақты»
.
«Жары:
«Есік алдындағы кім?» - деп дауыстаған кезде:
«Ей, көңілімді аулап алған жан! Есіктегі де Сенсің!» -
деп жауап берді».
«Жары болса:
«Енді қазір мен сияқтысың: Ей, маған айналған адам!
Ішке кір! Үйдің ішіне екі «мен» сыймас еді»
- деді.
Содан соң:
«Ей, нәпсісін біржылдажеңіп, астына басқан адам! Кел,
ішке кір! Сен енді бақшадағытікендер сияқты гүлге қайшы
емессің! Сен енді гүлдерге патша боласың! Көріністегі екеу-
лікті тастап, ендімен болдың!»
- деп сөзін жалғастырды.
Тағы Мәуләнә (құддисә сирруһ) былай дейді:
«Кімде-кім Хақтың есігінде «мен» және «біз» дейтін бол-
са, ол адам �
�
жоққа шығару шөлінде адасып жүр деген сөз.