233
ПәтуәЛАР ЖИЫНТЫҒЫ
«Тәубе ету» бұл күнәдан арылу, оны істег-
гені үшін қатты өкіну ақыр соңында бұл істі
қайталамауға серт беру, ал күнәсі өзге бір
пенденің ақысына байланысты болса, сол
пенденің алдынан өтіп ризашылығын алуы.
«Тақуалық (уарғу)» – жүрекке және амалға
қатысты күмәнді істерге жоламау.
«Тақуалық (зухд)» – бұл дүние пенденің тек
қалтасында ғана, қалыбында болмауы дегені,
Пенде әрі бай әрі дүниеге қызықпайтын (тақуа)
болуы мүмкін. Өйткені тақуалық, дүниеге
қызықпау дегені, бірақ кедей болу деген сөз
емес. Дегенмен, кедейдің барлығы дүниені тәрк
еткен тақуа деген емес, барлық тақуалар да кед-
дейлер емес.
«Тәуекел» – Істің басы тәуекел, ортасы
бойсұну, соңы ісін Аллаға
тапсыру.
«Махаббат»
–
Әл-Хасан әл-Басрий бұл жайл-
лы: «Махаббаттың белгісі жақсы көргеніңмен
барлық істе келісуің, барлық амалдарда оның
жолымен жүруің, барлық тәсілмен онымен бірг-
ге болуың, оның ұнатпаған барлық ісінен аулақ
жүруің» деп анықтама берген.
«Риза»
–
Аллаға разы болу ең үлкен бақыт,
бұл дүниенің жаннаты. Ризашылық – пенденің
Алланың жазған үкімінің аясында жаны рах-
хат тауып өмір сүруі. Кейбіреулер «Риза