499
Ислам ғылымхалы
Рида:
Қажылықта белден жоғары қарай жабатын
сүлгі немесе мата.
Рүкүғ:
иілу. Қолдарды тізеге қойып, төмен қарай
иілу. Намаздың негізгі парыздарының бірі.
Рүкүн:
Парыз, негіз.
Сағи:
Араб тілінде шапшаң жүру, жүгіру деген
мағынаны білдіреді. Ал шариғаттағы терминдік
мағынасы: Мәсжидул-Харам жақта орналасқан Сафа
және Мәруа төбелерінің арасында Сафа төбешігінен
бастап, Мәруада аяқтау шартымен төрт рет барып, үш
рет қайтып келу.
Салауат:
Аллаһ Елшісіне (с.а.у.) айтылатын ерекше
дұға.
Сәжде:
Бағыну, мойынсұну, кішіпейілдікпен иілу.
Маңдайды және мұрынды жерге тигізу «сәжде» деп ата-
лады. Сәжде намаздың ішкі парызының бірі.
Сәләфи:
Сахабалардан кейінгі ғалымдар.
Сәһу сәждесі:
Қателік сәждесі.
Сүннет:
Парыз бен уәжіптен бөлек Аллаһ Елшісі
(с.а.у.) жасаған, «жасаңдар» деп әрі жасалуына ризалығын
білдірген іс-әрекеттер.
Тағала:
Ұлы, асқақ, жоғары. Аллаһтың ұлылығын
білдіретін сөз. Әрі Аллаһ сөзін айтқанда, жазғанда
қолданатын әдептілік белгісі.
Тағдил әркан:
Намаздың ішкі парыздарын көңіл
толатындай етіп, дұрыстап жасау.
Тауап:
Қағбаны ғибадат ниетімен жеті рет айналу
Тахият дұғасы:
Намаздың алғашқы отырысында
және ақырғы отырысында оқылатын дұға.
Тахиятул-мәсжид:
Мешітке сәлем беру деп атала-
тын мешітке кірген кезде отырмастан оқылатын намаз.