179 / 382
Хикмет
баспа үйі
181
Сондай-ақ, Мұхаммед Хаким Тирмизиден (құддисә
сирруһ):
«Беру деген не?» - деп сұрайды. Хазірет:
«Беру - басқасының қуанышынан рахат табу» - деп
жауап береді.
Исардың фәйізді аясына кіру - тек нәзік жүректер
мен сезімтал рухтардың қолынан келеді. Өйткені,
исардын негізі - кедейліктен қорықпай беру. Бұл
жағдай ең тамаша және кәміл түрде пайғамбарлар
мен әулиелерде көрінеді. Әрине, мұндай шыңға
шы-ғу және ол биік жұлдыздарға жету әркімнің
қолынан келмейді. Бірақ, ол кекжиекке қаншалықты
жақындасақ, соншалықты құнды нәсіптерге қол жет-
кізетіндіктен исар турасында ең кішкене бір қадам да
біз үшін таптырмайтын мәңгілік бір табыс.
Әбу Һурайраның (радиаллаһу анһу) риуаяты
бойынша; бір адам Пайғамбарымызға (саллаллаһу
аләйһи уә сәлләм) келіп:
«Ей, Аллаһтың Расулы! Мен ашпын» - дейді.
Расулуллаһ (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм)
әйелдерінің біреуіне хабар жіберіп, бір нәрсе беріп
жіберуін сүрайды. Бірақ, мүминдердің анасы:
«Сені пайғамбар етіп жіберген Аллаһпен ант етей-
ін, үйде судан басқа түк жоқ» - дейді.
Басқа әйелдері де сол жағдайда болғандықтан, Ха-
зіреті Пайғамбар (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) саха-
баларына қарап:
«Бүгін түнде мына адамды кім қонақ қылғысы ке-
леді?» - деп сұрайды: