183 / 382
Хикмет
баспа үйі
185
«Өздері мұқтаж бола тұра, тамактарын пақырға,
жетімге не тұтқынға береді және оларға: «Мұны
сендерге Аллаһ ризашылығы үшін береміз, сендер-
ден ақы мен рахмет күтпейміз. Біз Раббымыздың
қаһарлы, бәлелі бір күнінен қорқамыз.»-дей-
ді. Аллаһ та оларды сол күннің жамандығынан
қорғайды. Жүздерін жарық қылып, көңілдеріне
қуаныш ұялатады».
(Инсан сүресі 8-11)
Пайғамбар ғасырынан тағы бір исар үлгісі
төмендегідей:
Бәдір соғысынан кейін тұтқындар екі-уштен
сахабаларға бөлініп, Расулуллаһ (саллаллаһу аләйһи
уә сәлләм) бұл тұтқындарға жақсы қарауды әмір ете-
ді.
Сол кезде тұтқындар арасында болған Мүсаб бин
Ұмәйрдің інісі Әбу Ұзәйр былай дейді:
«Әнсардың қасында тұтқын болған кезде,
тамақтың уақытыкелгенде өздері қүрмажеп, нанмен
қатықтарынмағанберетін.Менбүғанұялып, тамақты
оларға беретін едім. Бірақ, олар қабылдамайтын.
Өйткені, Аллаһ Расулы оларға тұтқындарға жақсы
қарауды бұйырған еді».
(Рамазанұлы Махмуд Сами, Бәдір
соғысы, 93 б)
Ешбір адам жомарттық, қайыр мен исарда
Расулуллаһпен (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм)
салыстыруға келмейді. Ол барлық жомарттық
түрлерінің ең жоғарғы дәрежесінде еді.
Аллаһ жолында Оның дінін түсіндіру, құлдарға
дүрыс бағдар беру, аштарды тойдыру, надандарға на-
сихат айту, мүқтаждардың қажеттіліктерін орындау