263 / 382
Хикмет
баспа үйі
265
«Ей, Жәбірәйіл! Қарызға берілген нәрсе не үшін
садақадан да жоғары?» - деп сұрадым.
Жәбірәйіл (алейһиссәләм):
«-Өйткені, сүраушы (көбінесе) қасында ақша
бола түра садақа сұрайды. Кдрыз сұраушы болса,
қажеттілігінен сүрайды» - деп жауап берді».
(Ибн
Маже, Садақат, 19) 2431)
Шүбәсіз, садақа беру дінімізде құпталған ғибадат.
Бірақ, мұқтаж адамның намысына тиіп, ренжитін
жағдайларда садақаның орнына қарыз беру жөн деп
саналады. Сондай-ақ бір хадис шәрифте де:
«Бір нәрсені қарызға беру, оны садақа түрінде бер-
геннен қайырлы».
(әл-Азизи, әс-Сиражул-Мүнир, III, 57)
делін-
ген.
Бұл жайлы иләһи және пайғамбар кеңестері бой-
ынша, кейбір салих мүминдер берген қарыздарын
қайтарып алғанда, сол ақшаға еш тиіспейді, мұқтаж
адамдар олардан қайта қарыз сұрағанда, оны қуана-
қуана қайта қарызға беретін. Яғни бір жағынан
қарағасақ, өздеріне тән бір ізгі қарыз сандығын
қүратын.
Сондай-ақ Қайс бин Руми (рахматуллаһи алейһи)
былай дейді: «-Сүлеймен бин Үзунан, сахаба Ибн
Мәс’удгың (радиаплаһу анһу) шәкірті Алқама бин
Қайсқақайтаратынақшакелгеншемыңдирһамқарыз
берген еді. Алқамаға ақша келген соң, қарызын одан
сүрады, тіпті, біраз қатты мінез танытты. Алқама
қарызын дереу қайтарса да, осы дөрекі қимылы үшін
Сүлейменге ренжіген еді. Бірнеше айдан соң Алқама
одан қайта мың дирһам қарыз сұрауға мәжбүр болды.