274 / 382
276
Хикмет
баспа үйі
зім, ой, үстанымда болуы, яғни сүйгенін көрсететін
ұқсастықтар мен бірліктің болуы деген сөз. Әйтпесе,
сөзі, іс-қимылы мен сезімі үнемі тікендермен бір-
ге болған адамның гүлді сүйетіндігін айтуы,
қаншалықты рас болар. Сол сияқты, сана-сезімімен,
іс-қимылымен,’ көңілімен Аллаһ (жәллә жәләлүһү)
және оның үлы Расулымен бірге болмагандар нағыз
сүйіспеншілік иесі болып саналмайды.
Міне, сүйгенімен бірге болуды енді бір сәт осы
жағынан алып қарау керек және ғапылдықпен өмір
сүріп, босқа «Мен Аллаһ пен Расулыны сүйемін», деп
хадистегі сүйіншіге қол жеткізем деп ойламау керек.
Тек халдерінің сәйкес болуы іске асқан кезде ғана
сүйінпеншіліктіңбірлігііскеасатындығынбілукерек.
АллаһТағалаМұндайдостардыңкөңілдерінде рухани
бау-бақшалар көктетеді. Осы сыйға ие болғандардың
басында түрған Әбу Бәкірдің (радиаллаһу анһу) халі
қаншама хикметтерге толы:
Ол Расулуллаһпен (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм)
достық пен сұхбатта сондай біршабытқа мініп, махаб-
баты мен қасіретінің басылуының орнына, одан ары
арта түсетін. БіркүніХазіретіПайғамбар (саллаллаһу
аләйһи уә сәлләм) Аллаһ жолында барлық байлығын
таратқан Әбу Бәкірге (радиаллаһу анһу) ілтипатқа
толы сөздер айтқан еді. Бірақ Әбу Бәкір (радиаллаһу
анһу) өз болмысы мен жанынан өтіп, Расулуллаһ
нұрында фәни болғандықтан, ілтипатпен айтылған
сөздің мағынасынан өзіне сөз сейленген бір адам,
сондай-ақ бөлек бір адам деп қабылдану деген ойға
батты. Осы сезіммен рухының түбінен жырақтық от-
ына ұқсас қатты бір ауру пайда болып, өзгелерден деп
қабылдану қорқынышымен: