64
Cаңлақ cахабалар
кезеңнің салтын берік ұстанатын. Түйелермен күресіп,
әркіммен бір ерегісетін қызба, өжет, батыр және өте
қатыгездігімен танылған еді. Бірақ мұсылман болғаннан
кейін оның бойындағы бұл қасиеттері иман нұрына шо-
мып, мүлдем басқаша өзгерді. Мұсылман болғаннан
кейінгі қалған өмірі адамзатты таңғалдырарлық
дастанға айналды.
Мекке қаласында дүниеге келген Омар ибн Хат-
таб Пайғамбарымызға уахи түскен кезде жиырма тоғыз
жаста болатын. Уахидің келе бастағанына алты жыл
өтсе де, ол мүшріктердің қатарында жүрген еді. Яғни,
өмірінің отыз бес жылын жәһилия қараңғылығында
өткізсе, қалған отыз жылын мұсылман болып өткізді.
Әлемді Пайғамбарлық шұғыласының бөлегеніне
алты жыл толған. Шірк пен тәухид арасындағы күрес
күн өткен сайын күшейе түскен-ді. Мұсылмандардың
қатары көбейген сайын мүшріктердің зұлымдықтары
мен сұмдықтары қатерлі сипат ала бастады. Олар
Ардақты елшіні (с.а.с.) өлтіруге шешім қабылдады. Ал,
бұл уақытта мұсылмандардың саны әлі қырыққа да жет-
пеген. Аллаһ елшісі (с.а.с.) де мұсылмандар санының
көбеюін Аллаһтан сұрап дұға ететін. Бір күні ол (с.а.с.)
мүшріктердің арасында күшті, халық арасында беделді
қос Омардың екеуінің біреуі мұсылман болуы үшін:
“Аллаһым, ИсламдыОмар ибн Хишам (ӘбуЖәһил)
немесе Омар ибн Хаттабпен қуаттандыр!
43
” деп дұға
етті.
Таңғаларлық бір жайт, әлгі мүшріктердің жи-
налысында Омар ибн Хишам (Әбу Жәһил) Аллаһ
елшісін (с.а.с.) өлтірген адамға жүз түйе беретінін
43
Тирмизи, Манақыб, 18.