49 / 208
ІІ Бөлім
САХАБАЛАР МЕН ТАБИҒИНДЕР
САБАҒЫ
Әбу Бәкір (р.а.) және ауызашар
Әбу Бәкір (р.а.) жаздың ми қайнаған ыстық
күні ораза ұстады. Кешкісін ауызашарда дастархан-
да бар болғаны бір тостаған су тұрды. Суық суды
енді ауызға ала бере Әбу Бәкір (р.а.) әлдене еске
түскендей еңкілдеп жылап жіберді. Өз-өзіне келген-
де, қасындағылар одан неліктен жылағанын сұрады.
Әбу Бәкір (р.а.) былай деп жауап берді:
– Бір күні Пайғамбарымызбен
(саллаллаһу аләйһи уә
сәлләм)
отырғанда, әлден уақытта қолымен бір нәрсені
кері итергендей қимыл көрсетті. Жақындамақшы
болған біреуді өзіне жақындатқысы келмегендей
әсер берді. Сәлден кейін мен: – Уа, Аллаһтың елшісі,
жаңа қолыңызбен бір нәрсені кері итеріп жаттыңыз?
– деп әлгі қимылының мәнін білмек болдым.
Сонда ол: «Дүние қызылды-жасыл күйінде
таяп келіп, өзін қабылдатқысы келді. Мен оны
қасымнан қудым. Ол: «Ант етейін, сен менен қашып
құтылсаң да, сенен кейінгілер менен құтыла алмай-
ды, қайткенде де құрығыма ілінеді», – деп кетті»,
– деп түсіндірді.
Хазірет Әбу Бәкір осыны айтып:
– Осы суық суды ішем деп мен де дүниеге
құмартқан жоқпын ба?! – деп жыладым деді.