235 / 282
- 236 -
Хикмет
баспа үйі
Аллаһ Тағала Ахзаб сүресінің 72-аят кәримасында былай
дейді:
«Біз аманатты көктерге, жерге және тауларға ұсындық,
Олар, мүны көтеруге тартынды. Жауапкершілігінен
қорыкты. Оны яғни иләһи аманатты, адам мойнына алды.
Әлбетте, адам өте залым әрі надан».
Бұл жердегі «амакатты арқалау» әр түрлі мағыналарға
берілгенімен, көбінесе қабылданған көзқарас бойынша,
иман мен салих амалды арқалау деген сөз. Адам бұл жүктің
салмағын лайықты түрде біле алмағандықтан надан әрі за-
лым сипаттарына ие болған. Бұл сипат аманаттың салмағын
білдіру үшін айтылған.
Йәсин сүресінің 77- аят кәримәсында:ٌ
��ِ�ُ�ٌ ��ِ�َ� َ�ُ�
ِذَا
�َ� ٍ�َ�ْ�ُ�ْ �ِ�ُ
ه
�َ�ْ�َ�َ� � �
�َ
ن ُا
�َ�َ�ِ�ْ
َا
�َ�ْ �َ�َ
اَو
«Ол (қарсышыққан) адам кермеді ме? Біз оны бір тамшы
судан жараттық. Енді келіп (бізге) айқын бір дұшпан бола
қалды"-делініп, адамның қорқынышты ғапылдығын баян-
дайды.
Бұл ғапылдықтура шыбынныңхикаясына үқсайды. Ха-
зіреті Мәуләнә былай дейді:
«Бір шыбын кішкентай ғана тоқтау судың ішіндегі
сабанның үстіне қонған кезде өзіне үлкен бір мансап көріп
капитан сияқты сезінеді».
«Теңізді де, кеменіде еңжақсы білетін менмін -дейді.
Өйткені мен қазір үлкен бір дарияның үстінде мықты бір
кемеде шебер, ойлы және орынды шешім қабылдайтын бір
капитанмын!"
«Ей, кішкене ғанашамасынашыбынныңкөзіменқараған
адам! Әзірейл астыңдағы сабанды тартқан кезде, халіңнің
не болатындығын еш ойламайсың ба?»
Адам шынайы иманмен Раббысына бет бүрып,
ықыласпен құлшылық етсе, бар жағдайда иләһи көмекке