174 / 278
-174-
"ХИКМЕТ"
баспа үйі
Әнбия сүресінің 35-аятында:
�َ�ْ�َ�ِ
ً و َا
�َ�ْ�ِ�ِ �ْ�َ�ْ�
ِّو َا
� �
���ِ�ْ �ُ��ُ�ْ�َ�َ
ْت ِو
�َ�ْ�
ُا
�َ�ِ�
ٍذَا
�ْ�َ� �
�ُ� َ
ن
�ُ�َ�ْ�ُ�
«Әрбір жан иесі өлімнің дәмін татады. Сендерді біз
жақсылықпен де, жамандықпен де сынап тұрмыз.
(Түбінде
) біздің алдымызға қайтарыласыңдар»
- делін-
ген.
Мүлік сүресінің 2-аятында да:
ً�َ�َ�ُ �َ�ْ�َ
ْ ا
�ُ� �
�َ
ْا
�ُ�َ�ُ�ْ�َ�ِ� َ
ة
�َ�َ�ْ�
ْت َو َا
�َ�ْ�
َا
�َ�َ�
ِي
��
�َ
ا
«Ол Аллаһ, қайсыларыңның жақсы ізгі іс істейтінде
ріңді сынау үшін өлімді әрі тіршілікті жаратты»
- делін-
ген.
Өлімнің сөйлейтін тілі жоқ. Бірақ сол терең бір
тыныштыққа
қандай
қорқынышты
мағыналар
жасырылған десеңші. Сондықтан Хазіреті Пайғамбар
(саллаллаһу аләйһи уә сәлләм):
«Сендерге екі насихаттаушы тастап барамын. Біре-
уі үндемейді, біреуі сөйлейді. Үндемейтін насихатшы
–
өлім. Сөйлейтіні болса – Құран Кәрім».
(Фәзайли-Амал 383-б)
Өлім-үнсіз, сөзсіз сабақ болғаны соншалық, бұдан
сабақ алатын сезімтал адамдарға еңшешен ауыздардан да
күшті түрде ғибратты, соңды әрі ақиқатты баяндайды.
Өлімнің қорқынышты ауырлығын сөздердің әлсіз
ыйығы көтере алмайды! Яғни, оның қалай екенін тіл жет-
кізе алмайды. Өлім алдында бүкіл үстемдік жойылып,
ериді.
Өткінші махаббаттар бітіп, таусылмас, шегінен
шыққан қалаулар фәни ләззаттар мен рахаттық әрі
адамдарды тұйық көшелерде жүргізіп, масқара ет-