175 / 278
-175-
"ХИКМЕТ"
баспа үйі
кен теріс фәлсәфәлар, өлімнің алдында сарғайған күз
жапырақтарынан бетер солып, әлсіз қалады.
Мазар–пәниөмірлерінтауысқанәке-шеше, бала-шаға,
сүйікті туысқандар, дос-жарандардың мекен-жайы. Са-
райда, яки сабан кепеде болсын, дүниедегі өмір жолдар
түйісетін жер – қабір. Одан қашып құтылатын мезгіл де,
мекен де жоқ.
Хадис шәрифте:ِ
ات
�
��
��
زِم ِا
�َ�ِ �ْ�ِ
ْذ
�ِ�
ُوا
�ِ�ْ�َ
ا
«Бүкіл дүние ләззаттарын пышақ секілді кесетін-
ді (өлімді) көп естеріне алыңдар!»
(Тирмизи, Зүһд, 4; Нәсай,
Жәнайз, 3)
бұйырған.
Аят кәримде болса:
�
�َ�َ�ْ�
َا
�ْ�َ
ٍا
�ِ�َ�ْ�َ�ُ
ن
�َ�ْ�ِ�ْ
ل ُا
�ُ�َ�
«Сол күні
(Қиямет күні)
адам баласы: «Қашар жер
қайда?» - деседі»
деп айтылған.
(Қиямет, 10)
Ойлану керек, бұл жалғанда өлімнен қашатын жер де,
уақыт та қабірде, қайтадан өмірге қайтатын мүмкіншілік
те, қияметтің қорқынышынан тығылатын пана да жоқ.
Іс-әрекеттерімізбен Аллаһтың әмірлеріне бойұсыну не-
месе бой ұсынбаужағынан көрінісін табатын қабіржайлы
Хазіреті Пайғамбар (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм):
«Қабір
–
не жәннат бақшаларының бірі, не тозақ
шұңқырларының бірі...»
(Тирмизи, Қиямет, 26)
- дей от-
ырып, өлім мен өмірдің арасындағы байланыстың
маңыздылығын көрсеткен. Жан көзімен көретін Әбу
Дәрда (радиаллаһу анһу) қабір басында тұрып:
«Ей, қабір! Сыртқы дүниең қандай үнсіз, бірақ ішкі