238 / 278
-238-
"ХИКМЕТ"
баспа үйі
НҰР МЕН ЗҰЛҰМАТ
(Жарық пен қараңғылық)
Әулие Хазіреті Әбу Бәкір Варрак Құран Кәрім үйрену
үшін баласын медресеге жіберетін еді. Бір күні баласы
медреседен қорқыныштан сұп-сұр болып оралды. Мұны
көрген Хазіреті Әбу Бәкір Варрак:
–Балам, мұның не? Не болды?! деп, сұрады. Баласы:
–Әкетайым бүгін медреседе Құран Кәрімдегі:
�ً��ِ�َ
َان
�ْ�ِ�ْ�
ُ ا
�َ�ْ�َ� �ً��َ� ْ�ُ�ْ�َ�َ�ْ
نَ اِن
�ُ� �
�َ�َ �ْ�َ�َ�
«Егер, қарсыласа берсеңдер, жас балал рдың шашын
ағартатын күннен қалай сақтанасыңдар?»
(Мүзәммил, 17)
деген аятын оқыдық. Мұны ойлаған сайын төбе шашым
тік тұрады деп, жауап қайтарды.
Арадан көп уақыт өтпестен баласы дүние салады. Хазі-
реті Әбу Бәкір Варрак баласының қабірін жиі зиярат ете-
тін. Және өз-өзіне:
«Мен сонша уақыттан бері Құран Кәрім оқып, келе
жатырмын. Бірақ, Аллаһтың хақы туралы мына балам
сияқты, ойланып, әсерленген емеспін. Ертең (қияметте)
жағдайым қалай болмақ!? Нендей өкініш!» деп, өкінетін.
Иә, адам баласы да әрбір нәрсе секілді тәрбиемен пі-
седі, кемелденеді. Адамзаттың рухани құрамында иләһи