140 / 336
140
Cаңлақ cахабалар
Пайғамбарымызбен қысқа сөйлескен әлгі сахаба
Абдуррахман ибн Ауфты іздейді. Оның жеті адамды
өлтіргенін көріп:
– Бұлардың бәрін сен өлтірдің бе? – деп таңырқай
сұрады. Хазірет Абдуррахман:
– Мына екеуін өзім өлтірдім. Бірақ қалғандарын
бейтаныс біреу жер жастандырды, – деп Бәдірдегі
ұрысқа періштелердің де қатысқандығын растаған еді.
Мұны естіген сахаба:
– Аллаһ пен елшісінің айтқаны рас екен – деп,
Расулаллаһтың (с.а.с.) ақиқатты айтқанына куәлік
етті.
Бәдір шайқасынан бастап Тәбукке дейінгі бүкіл
шайқастарға жанын салып қатысқан Абдуррахман
ибн Ауф Ұхұтта дұшпанға кеудесін тосып хазірет
Пайғамбарымызды қорғаған адамдардың бірі еді. Жи-
ырма бір жерінен жарақат алса да, қасық қаны қалғанша
шайқасуға бекініп, Аллаһ расулын қорғауға бүкіл жа-
нын салды. Осы ұрыста аяғынан жараланып, ақсақ бо-
лып қалады.
Сахабалардың бәрі адамзаттың Ардақтысын (с.а.с.)
өз жандарынан да артық жақсы көретін. Мұны оларға
үйреткен де Аллаһ расулының өзі болатын. Абдур-
рахман Пайғамбардан (с.а.с.) көз жазбайтын. Бір күні
Пайғамбарымыздың оқшауланып жалғыз шыққанын
байқап, басына қатер төнсе, қасынан табылайын де-
ген сақтықпен, соңынан жүріп отырады. Кенет Аллаһ
расулы сәждеге жығылды. Сәждесі ұзақ болғаны
соншалықты, хазірет Абдуррахман жан тәсілім етпеді
ме екен деп қорқып қасына жақындады. Сол сәтте
Аллаһ елшісі сәждеден басын көтеріп:
Не боп қалды? – деді. Хазірет Абдуррахман: