174 / 336
174
Cаңлақ cахабалар
Хазірет Саид (р.а.) берекелі ғұмырының соңғы
жылдарын Мәдинаның А’қиқ деген жерінде өткізіп,
шаруашылықпен айналысты. Күндердің бір күнінде
оның меншігіндегі жері мен өзінің жері шектесіп жа-
татын Әурә бинт Үуәйс атты бір әйел Мәдинаның
әкімі Мәруан ибн Хакамға барып, хазірет Саидтің
(р.а.) үстінен шағымданады. Ол Саид ибн Зәйдтің (р.а.)
меншігіне қол сұққанын айтып, жерінің қайтарылуын
талап етеді.
Әкім мәселені ақ-қарасын шешу үшін хазірет Са-
идке (р.а.) бірнеше адам жібереді. Келген топ даулы
істі оған жеткізгенде, ол әділетсіздікке ұшырағанын
түсініп, оларға былай деді:
– Аллаһ елшісінен естіген бір сөзді сендерге ай-
тайын: “кім өзінікі болмаған бір жерді иемденсе,
жердің жетінші қабатында болса да, ол жер қияметте
оның мойнына оратылады. Кім өз мүлкін қорғау жо-
лында өлсе, ол – шейіт”.
Бұдан кейін хазірет Саид (р.а.) өз жерінің шегінен
қия баспағандығына ант етіп:
– Аллаһым, бұл әйел егер өтірік айтқан болса,
ажалы келмей оның көзін соқыр қыл. Құдығын да оған
мазар ет, – дейді. Жанын күйдірген жала оны қарғыс
айтуға мәжбүрледі.
Аллаһ зұлымдыққа душар болған кінәсіз жанның
дұғасын қабыл етті. Жала жапқан әйелдің көзі көп
ұзамай көр болып, бақшасындағы құдыққа түсіп өлді
155
.
Бұл оқиғадан кейін Мәдиналықтар біреуге ашуланса,
“Аллаһ сені Әурә сияқты көр қылсын” деп қарғыс жа-
сайтын болған екен
156
.
155
Хилятуль әулия, 1:96-97.
156
Усдул-ғаба, 2: 388; әл-Исәба, 2: 46.