71 / 336
71
Жәннатпен сүйіншіленген он сахаба
елшісі оған сүйіспеншіліктің қандай болу керектігін
айтқан кезде, істің мәнісін Пайғамбардан үйренген ол
жан-тәнімен:
– Уа, Расулаллаһ, Сені жанымнан да артық жақсы
көремін, – деді. Аллаһ елшісі оған:
Міне, енді толық болды, – деді
49
.
Аллаһ расулын жан-тәнімен жақсы көргені
соншалықты, ол Аллаһ тағаланың бұйрығымен ақыретке
аттанған кезде, бүкіл сахабалар секілді ол да басына жай
түскендей болды. Бойын сезім билеп, Аллаһ елшісінің
(с.а.с.) өлмегенін, кімде-кім оны өлді десе басын алаты-
нын айтып, сенделген күй кешті.
Суық хабарды естіп қайғыдан есеңгіреп қалған
мұсылмандардың сезімдерін Әбу Бәкір келіп,
суыққандылықпен тізгіндей білді. Ол: “Кімде-кім
Мұхаммедке табынса, біліп қойсын, ол өлді. Ал кімде-
кім Аллаһқа құлшылық еткен болса – Ол өлімсіз, мәңгі
тірі” дегеннен кейін, сөздерін дәлелдендіре түсу үшін,
Ұхұт шайқасы кезінде “Мұхаммед өлтірілді” деген
қауесет жайылған кезде түскен “Әли Имран” сүресінің
144- аятын оқыды. Сахабалар бұл аятты білгенімен, дәл
ол кезде ешқайсының есіне түсе қоймаған еді. Бұл аятты
естігеннен кейін мұсылмандар бойларын жинай баста-
ды. Әбу Бәкір байсалдылықпен сөздерін жалғастырды.
“Зүмәр” сүресінің: “(Мұхаммед (с.а.с.)) Әлбетте, сен
де өлесің, олар да өледі” деген 30- аятын оқыған кезде
жамағат есін жиды.
Омар бұл жайлы кейін былай деген еді:
“Әбу Бәкірдің аузынан бұл аятты естіген кезде,
дел-сал болдым. Көзім қарауытып, буындарым босап,
49
Муслим, Иман, 69.