50 / 208
50
Тағылым тамшылары
кесірі тимейтін болғанда, жаным шығып кетсе де мен
ол сүрені тоқтатпас едім!.. – деген еді
8
.
Иә, сахабалар ғибадатқа осыншалықты құштар
болатын.
Куәгер
Пайғамбарымыз
(саллаллаһу аләйһи уә сәлләм)
сахабалары-
мен отырған бір сәтінде өз-өзінен сәл-пәл жымиып:
– Неге күлімсіредім, білесіздер ме? – деп сұрады.
Сахабалары «Жоқ» дегенде, Пайғамбарымыз:
– (О дүниеде есеп берілгенде) Құлшыр-пырышыға
өз-өзін ақтамақ болады, іле-шала Аллаһ тағаламен ара-
да мынадай бір әңгіме өрбиді мен соған еріксіз жыми-
дым:
Құл:
– Сен мені тіршілігімде қиянаттан қорғамадың
ғой? – деп сұрайды.
Аллаһ тағала:
– Иә, – дейді.
Құл:
– Онда маған да бөгде куәгердің қажеті жоқ. Маған
менің өзімнен куәгер беруіңді сұраймын, – деген кезде
Аллаһ тағала:
– Ал онда сенің куәгерлерің өзіңнің дене мүше-
лерің болсын. Тіпті саған «Кираман Катибин» періште-
лері де куә болмай-ақ қойсын, – дейді де әлгі құлдың
тілін байлағаннан кейін дене мүшелеріне қарап не
істеп, не қойғанының бәрін түк қалдырмай айтып
беруін бұйырады.
8
әл- Бидая уә-н-Нихая, 4/466-67; әл-Камил фи-т-тарих, 2/175