Хикмет
баспа үйі
тоймады. Шөлдегеннің үстіне шөлдеп, ішкен сайын шөлі
қанбады. Сәт сайын бір халден екінші бір халге көтеріліп,
әрбір көтерілген сайын алдыңғы халіне тәубе етті. Сондай-ақ:
«Мен күніне жетпіс рет
( бір риуаяттажүз рет
) тәубе
етемін!»
- деген.
Өйткені Ол ұлы Жаратушысына әрбір сәт жақындай
түсуді қалады. Өйткені ынтасы шексіз, құл мен Рабб
арасындағы қашықтық та шексіз еді. Сол себепті көбіне
:
«Уа Раббым, Сені қажетінше, лайыкты түрде тани
алмадым. Саған лайықгы түрде құлшылық ете алма-
дым» - деп мінәжат ететін».
Шәмстің міндеті - алдындағы адамның түсінігін, ру-
хани тереңдігін, сыртқы іліммен жете алмайтын осынау
мәртебеге көтеру еді. Сол үшін естіген жауабы арқылы ұлы
мақсатына жеткен адамдардың үлкен шаттығын сезініп, есі
шығып қуанады. Осылайша екі руханият жұлдызының ара-
сында өмір бойы жалғасатын нүрлы байланыс орнайды.
Осыдан кейін Мәуләнә Хазіретінің рухындағы руха-
ни теңіз тынымсыз толқи бастайды. Сол сәтте бейне бір
сіріңкемен мұнай теңізі жағылғандай Мәуләнәның кеңілі
алаулай жанады. Шәмс Тәбризи осылайша Мәуләнәның
көңіліне от қояды, бірақ алауының ішінде өзі де жанатын-
дай үлкен жарылысқа тап болады. Енді түсініктер мен не-
сібелер бірлеседі.
Осы оқиғадан соң алдында толықтай зүһд жолымен
ғибадат жасап, тыныш ұстаз ғана болып жүрген Хазіреті
Мәуләнәның рухани қуаты бірден ішіне сыймай шынайы -
шабытпен өмір сүргенін көреміз. Шәмс Тәбризидің міндеті
де осы, руханият теңізіне от қою еді.
Сондай-ақ
Хазіреті
Мәуләнә
(құддисә
сирруһ)
ғашықтыққа, ынта мен шабытқа толы өмірін үш сөзбен
және үш сатыда былайша баяндайды:
«Шикі едім, пістім, жандым!»
Соңғы саты тасаввуфта «фәнә филләһ» және «бәқа
билләһ» деп аталады.
- 14 -