16 / 282
Хикмет
баспа үйі
- 17
Шәмс қайтадан:
«Сенде әлі ақыл бар! Сол себепті диуана бола алмағаның
үшін бұл үйдің тұрғыны емес, бөтенсің! - деді».
Мәуләнә да:
«Осыдан кейін ақылыма көңіліммен бүркеніш жаптым.
Диуана болдым, Сеніңкөмегіңмен енді осыәлемнің тұрғыны
болдым! - деді».
Шәмс тағы да:
«Сенде ес бар! Мас емессің! Бұл әлемнен тысқарысың! Бұл
әлемге жарық беретін ақыл емес, ғашықтық. Көз алдыңды
көре алмайсың! - деді».
Мәуләнә Шәмсқа:
«Осыдан кейін сенің жәрдемің арқылы бастан - аяқ от
болдым. Жан-жағымды ғашықтық пен мастық жаулап
алды! - деді».
Бұл жолыШәмс:
«Сен бір жамағаттың шам-шырағысың! Орның жоғары!
- деді».
Мәуләнә болса:
«Енді Бұл шырағым сөнді. Мен үшін олардың,
жарқырауық қоңыздың жанып-сөнген жарқылынан
айырмашылығы жоқ!, Енді басқа шырақтың жарығымен
жүремін! - деп жауап қатты».
Шәмс:
Сен өлген жоқсың. Сен сырттай тірісің! Бұл есіктің арғы
жағына бұлай өтуге болмайды! Фәни болмысыңды, барлық
атақ-абыройыңды тәркі етуің керек - деді».
Мәуләнә:
«Ол бұрын болатын! Сені танығаннан бері адамдар білген-
дей тірі емеспін. Басқа тіршілікке қауышып, өлдім! - деді».
Шәмс оған:
Әлі нәпсіңе сүйенесің! Атақ-мансабың жойылған жоқ!
Осылардан құтыл! - деді».