Хикмет
баспа үйі
- 35
Омар (радиаллаһу анһу)Шамға бара жатқанда кезек құлына
келгендіктен түйеге соны мінгізеді. Өзі қалаға жаяу кірді.
Халық құлды халифа деп ойлады.
Хазіреті Омар қайтыс болған соң достары оны түстерінде
көреді: «Раббымыз сені қалай қарсы алды?» - деп сұрағанда,
Ол: «Әлхамдулиллаһ», «Рахман және Рахим Раббым бар» -
деді.
Хазіреті Мәуләнә былай дейді:
«Егер пақырлық жомарттықтың айнасы болса, онда
айнаның бетін Бұландырудың зиян екенін біл».
Яғни, пақыр мен ғаріпті қуу үшін ауыздан шыққан әрбір
дауыс және дем оның көңілін ренжітеді. Беті бұланған айна
сияқты жүрек бұланады. Мөлдірлігі мен тереңдігінен айы-
рылады. Жомарттығың нәтижесін көрсетпейді. Амалдарың
мен қайырларың үнемі көзіңе үлкен болып көрінеді. Біз-
ді алдайды. Бізді ләззаттың соңына ертеді. Дижлә мен
оның иесінен бейхабар болғанымыздан бір шелек су біздің
көзімізге теңіздей болып керінеді.
Дүниеуи сұраныстарымыз бітпейді. Қолымыздағы
барлықнәрсені езіміздің табиғихақымыз деп санаймыз. Біз-
ден бір нәрсе сұраса, ез мүлкімізден сұрап тұрғандай қалып
танытамыз.Осыныңнәтижесіндеаманатпенжомарттықтың
пәк және тұнық айнасына дақ түседі.
Алайда Аллаһ Тағала аятта:ْ
�َ�ْ�َ� َ�َ�َ �ِ�� �
��
ا
� �
�َ
ْو َا
�َ�ْ�َ�َ �َ�َ ��ِ�َ�ْ�
ا
� �
�َ�َ�
«Жетімді қорлаушы болма! Пақырды да қума (яжи
алақан жайып сұрауға мәжбүр болған кедейді қорлап, бос
қайтарма)!»
-
(Дұха, 9-10)
деп бұйырады.
Мәуләнә (құддисә сирруһ) тағы бір шумағында:
«Сұлулар түнық, мөлдір айна іздейтіні сиякты,
жомәрттық та пақыр және зағип адамдарды іздейді.
Сұлулардың бейнесі айнада сұлу көрінеді, нығметтер