491
Аңшылық
Жәһилия дәуірінде араптар бұл қанды ұйытып, құрғатып,
сосын жейтін. Аллаһ Тағала «Маида» сүресінің үшінші
аятымен бұл қанның ішілуін де, желінуін де харам қылды.
Малдың денесінің жіңішке тамырларында және өкпе,
бауыр, талақ сияқты мүшелердің ішінде қалып қалған
қандар сол мүшелермен бірге желінетіндіктен халал.