205 / 298
205
“ХИКМЕТ”
баспа үйі
Олжомарттықтыңмұсылманныңнегізгі табиғатында
бар бір ерекшелік күйіне келуін армандаған:
Сондықтан:
«Берген қол, алған қолдан артық».
2
«Тек екі кісіге ғана құмартып қарауға болады.
Олардың біреуі Аллаһ оған дәулет беріп, соны хақ
жолында жұмсау мүмкіндігіне жеткен кісі, екіншісі
Аллаһ оған білім берген және сол білімін жүзеге асырып,
басқаларына да үйреткен кісі»
1
деген насихаттарымен
қайырымды болуға қызықтырса, екінші жағынан:
«Уа, Раббым! Маған пақырлық ғұмырды татқыз,
кедей қылып тіршілік көрсет, махшар күнінде пақыр-
лармен бірге тірілт!»
2
деп дұға еткен және бақытты
үйінің бір бұрышын ғаріп, пақыр және міскіндер
сиынатын бір рақым панасы халіне келтірген-ді. Бүкіл
пақырлар және міскіндерге жақындық көрсетіп,
олардың әр түрлі қиыншылықтарына дәрмен болуға
тырысқанжәне өзі қарапайымөмір сүруі арқылыоларға
ең үлкен жұбаныш ұсынған.
Хадис шәрифтерінде де:
«Аллаһ алдында дәулет есебін бермейтін кедейлер,
байлардан қырық жыл бұрын Жәннатқа кіреді».
3
«Бай болғандар, негізінде өте пақыр кісілер»
,
4
деп
айтып негізгі данқтың мал байлығында емес мінездегі
ерекшелікте және тақуалықта екенін үнемі ескерткен.
`
Зекет және инфақтағы сырлардың біреуі жеке
капиталдың қалыпсыз түрде дамуы және сонымен
әлсіздердің қолданылуына немесе олардың қызғаншақ-
тыққа итермеленуіне бөгет болу. Өйткені байлық
мақтануға және тәкаппарлыққа апаратын болса,
бай кісінің соңы қайғы болады. Алайда қоғамда
жәрдем беруші немесе жәрдем алушы бүкіл мүшелер
материалдық тұрғыдан бір-біріне мұқтаж. Бұл иләһи