168 / 336
168
Саид ибн Зәйд
“Ислам үшін жылаймын. Омардың шейіт болуы – Ис-
ламда ашылған бір ақау. Бұл ақау қияметке дейін
жабылмайды”.
(Саид ибн Зәйд)
Хазірет Саид (р.а.) – көзінің тірісінде Жәннатпен
сүйіншіленгендердің бірі. Әкесінің аты – Зәйд ибн
Амр. Әкесі Аллаһтың барлығы мен бірлігіне сен-
ген таза жүректі, ақиқатқа көзі ашық кісілердің бірі,
Пайғамбарымызға (с.а.с.) пайғамбарлық берілместен
бұрын да тек тәңірлік (тәухид) дінін ұстанатын. Өз
дәуірінде Ханифтік атпен белгілі болған хазірет
Ибраһимнің дінінде болғандығын “менің тәңірім –
Ибраһимнің Аллаһы, дінім де – Ибраһимнің діні” деп
білдірген
146
.
Зәйд Мекке мүшріктерінің дінін көңіліне медет
тұтпай, жансыз пұттарға табынудың ақымақтығын
ерте сезініп, шынайы дінді іздеп шарқ ұрды. Сирияға
дейін сапар шегіп көптеген христиан және яхуди дін
ғалымдарымен кездесті. Алайда олардың берген жауап-
тары бойында қоз боп жанған оттың ұшқынын сөндіре
алмады. Зәйдтің бойындағы бұл жалынды байқаған бір
поп шірктен және әр түрлі жаңылыс сенімдерден алшақ
хазірет Ибраһимнің ханиф дінін ұстануын ұсынды. Зәйд
ханифтікті үйренгеннен кейін Меккеге қайта оралды.
Зәйд мүшріктердің жабайы, жат әдеттерінен бойын
аулақ ұстады. Ішкілік ішпеді, қыз балалаларды тірідей
146
Табақат, 3:379.