27 / 110
27
Сүннеттің діндегі орны
"ХИКМЕТ"
баспа үйі
хадисте айтылған нәрселерге тыйым салған болды» деді.
62
ИмамШафихазіретПайғамбардыңадамдардытуражол-ға
шақыратындығына нақты дәлел ретінде
«
(Мұхаммед (с.а.у.)
саған осылайша әмірімізден бір «рух»
(Құран)
уахи еттік.
Сен, Кітап не? Иман не? Білмейтін едің. Бірақ Құранды
нұр қылып, онымен құлдарымыздан кімді қаласақ, тура
жолға саламыз. Расында сен туражолға бастайсың»
63
деген
аятты келтіріп, Аллаһ Тағаланың, Расулуллаһтың кезіндегі
әрі қияметке дейінгі барша адам баласын Расулуллаһқа
мойынсұнуға міндеттеп қойғандығын айтқан.
64
Бәйхақи
«Сонда егер бір нәрсеге талассаңдар, оны
Аллаһқа, Пайғамбарына ұсыныңдар»
65
деген аяттың
тәпсірінде, Мәймун ибн Миһраннан (ө. 117/735) мына бір
риуаятты жеткізеді:
«Аллаһқа ұсыну деген Құранына, Елшісіне ұсыну деген
оның сүннетіне дегенге келеді».
66
Тағы да Бәйхақи, Әбу Дәуіттің Әбу Рафиден риуаят
еткен Расулуллаһтың (с.а.у.) мына сөзін жеткізеді:
«Сендерден біреуің, орындығына шалқайып отырып,
оған менің бір әмірім немесе тыйымым білдірілгенде «Анау-
мынауды білмеймін; біз тек қана Аллаһтың кітабындағы
үкімдерге құлақ саламыз» деп айтуын естімейтін
болайын»!
67
Шафи осы хадистің, Расулуллаһтың сүннетінің нақты
екеніне әрі Құранда аят жоқ мәселелерде өте тиімді жол
62.
Бұхари, Тәпсир (Сүре 59), 4; Мүслим, Либас 120; Әбу Дәуіт, Тәражжүл,
5; Тирмизи, Әдеп 33; Нәсай, Зина 24, 26; ибн Мәжә, Никаһ 52; Дарими,
Изтизан 19; Ахмет ибн Ханбал І, 415, 417, 434, 443; Бәйхақи, а.а.ә. ҮІІ, 312;
ибн Абдилбәрр, а.а.ә. 558-559 б.
63.
Шура сүресі, 52-аят.
64.
Бәйхақи, Дәлаил І, 22.
65.
Ниса сүресі, 159-аят.
66.
Ибн Жәрир, Жамиғул-баян Ү, 151; ибн Абдилбәрр, Жамиғ, 557, 561; Ха-
тиб, әл-Фақих І, 375.
67.
Әбу Дәуіт, Сүннә 6; Тирмизи, Илим 10; ибн Мәжә, Муқаддимә 13.