21 / 208
21
Пайғамбарлар парасаты
мұсылман екендігіне жұртты тәнті ете мағыналы жау-
ап қайырған екен
2
.
Сөз бен іс
Ардақты пайғамбарымыз
(саллаллаһу аләйһи уә сәлләм)
бір са-
парда ат басын тежеп, достарымен бірге көліктерінен
түсер-түспес жүктерін жерге қойысты. Жолсоқты боп
қарын ашқандықтан бір қой сойып жеуге ақылдасты.
Бар жұмысты әркім өзара бөлісе бастады.
Біреуі: – Қойды мен сояйын, – деді.
Екіншісі: – Терісін мен сыпырайын, – деді.
Үшіншісі: – Ет пісіру менің мойнымда болсын, –
деді.
Сол кезде Пайғамбарымыз да: – Шөлден отын
жинап қайтуға мен барайын, – деді. Бұны естігенде
сахабалардың бәрі әбігерленіп: – Уа, Аллаһтың
құрметті елшісі! Еш әуре болмастан сіз көлеңкеде
сәл тыныға тұрыңыз. Біз өзіміз-ақ бәрін қуана-қуана
істейміз, – десті.
Сонда Пайғамбарымыз: – Иә, бұл жұмыстарды мен
сендердің өздерің-ақ істей алатындарыңды білем, алай-
да Аллаһ тағала қандай да бір құлдың өзін өзгелерден
артық сезініп дос-жарандарынан бөлек отырғанын
ұнатпайды, – деп жауап берген еді.
Сөйтті де, шөлге барып бір құшақ отын теріп
әкелді...
Бұл Аллаһ елшісінің сөзі мен ісі тең, турашыл
сипатының қарапайым ғана бір көрінісі.
2
Усул-ы Кафи с. 2. «Мүслүман факирлерин фазилеті» бабы