Previous Page  16 / 208 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 16 / 208 Next Page
Page Background

16

Тағылым тамшылары

– Жұмақтық адам көргілерің келсе, мына Үккаша-

ға қараңдар! – деді.

Бұны естіген бүкіл мұсылмандар Үккашаны

құттықтап, оны маңдайынан сүйгіштеді.

Бұл пәни

Абдуллаһ ибн Масғұттың әңгімелеуі бойынша:

Пайғамбарымыз бірде жалаң шиден жасалған

төсенішке жатып көз ілді. Тұрған кезде мүбәрак

тәніне түскен шидің іздері байқалды. Оны көріп, жаны

ашығандар: – Ей, Аллаһ тағаланың құрметті елшісі!

Біз сізге бір жұмсағырақ төсеніш алайық та? – деп

сұрады. Сонда ардақты Расулаллаһ: – Е-е, бұл жалған

дүниені қайтейін?! Мен бұл дүниеде ағаш көлеңкесіне

сәл ғана аялдап, жолын қайта жалғастырған жолаушы

іспеттімін, – деп жауап берді. (Таж: 5/177)

Иә, адам баласы бұл өмірге қонақ әрі жолаушы

ретінде келеді. Бұ дүниедегі бар дүние-мүлік оның

ұзақ сапарына жолшыбай қажетті керек-жарақ қана

болмақ.

Олай болса «қонақтың» үй иесінің ісіне араласпа-

сы белгілі.

Қонақүйді де өз мүлкіндей иемдене алмасы,

ешқандай да үкім жүргізе алмасы да анық жайт.

Өзіне көрсетілген сый-құрмет пен бұйырған дәмге

де ләм-мим дей алмасы, үй иесіне қарсы шығып,

надандыққа баса алмасы, алдына сонша дәмді жайып

сап отырғанда үй иесін сынап-мінеуі де дұрыс емес

екендігі кімге де болса аян.