145 / 282
- 146 -
Хикмет
баспа үйі
бір уыс топырақ алып, дұшпандар жаққа лақтырды. Әлгі
топырақ дұшпан жағындағылардың көздеріне түсіп, бәрі
көздерін уқалауға мәжбүр болды. Жеңілуге себеп болды.
Осы кезде төмендегі аят кәримә түсті:
�َ�َ
َر
�
ا
�
�ِ�َ�َ
َو
�ْ�َ�َ
َاِذ ْر
�ْ�َ�َ
ر
�َ�َ
و
«(Хабибім! Ол топырақты) лақтырған кезде сен атқан
жоқсың! Бірақ Аллаһ атты»
(Әнфал, 17) - дейді.
Сол кезде Хазіреті Пайғамбар (саллаллаһу аләйһи уә
сәлләм) Хақ Тағаланың ісіне құрал болған еді. Осы сияқты
әулиелер де осылайша Рабтың ісіне құрал болады. Кейде
иләһиқұдіретсоларарқылыкөрінеді.Шексіз ісатқарушыға,
яғнииләһи ерікке, айна болады. ХақТағаланыңрұқсатымен
іс жүргізеді.
Жүрегінде Нәмрудтық сезімдерден, яғни тәкәппарлық
пен пайдакүнемдіктен үлес алған адамдар жойылудан және
шайтанның тырнағынан құтылуы үшін кәміл тәрбиешінің
тәрбиесіне кіріп, қауіптен шығуы шарт. Сондай-ақ
қапастағықұсҮнді құстарыныңишараттарымен тәлімдерін
Бұлжытпай орындау арқылы сәлеметке жетті. Ерекше, қас
құлдардың қатарына қосылды. Мәуләнә (құддисә сирруһ)
былай дейді:
«Өлмей тұрып, өлген адамдар нендей бақытты, оның
рухы ақиқат бақшасының иісін сезеді».
Хадис құдсида Аллаһ (жәллә жәләлуһу) былай дейді:
«Мені кім сүйсе, соны өлтіремін! Мен кімді өлтірсем,
оның құны маған тән. Кімнің құны менің мойнымда болса,
мен оған құн боламын».
Хазіреті Мәуләнә:
«Менің құным Аллаһ Тағаланың куәлігі»
- дейді.
Артынан мына дұғаны оқып, жалбарынып мінәжат етеді:
«Ей, Патша бола тұра тәжі мен тағы жоқ Раббы-
мыз! Біз сияқты бейшара және жетімдерге тағылған осы