156 / 282
Хикмет
баспа үйі
- 157 -
қалдырмайды. Сол үшін өмірлерін тек қана дүние мүлік
жинап, көздерін иләһи және рухани ақиқаттарға жүмумен
еткендердің соңы өкініш. Бұлар дүниеден үш түрлі
өкінішпен өтеді.
1) Жинағандарына тоймау,
2) Үміт еткеніне жете алмау,
3) Әр түрлі көңіл, парасаттылық және руханияттан
мақрұм болу.
Аллаһ Тағала былай дейді:ً
��ِ�َ
ِو
�ْ�َ�َ�َ
ن
�ُ�َ�َ �ْ�َ�َ�َ
ُا
��َ�َ�ُ �َ�َ�ِ
َ إ
�َ� �
�
ِا
�َ�َ �ْ�َ
اَرَا
«Ей, Расулым, нәпсіқүмарлығын өзіне тәңір еткен
(ғапыл) адамды көрдің бе? Енді сен оған өкіл боласың ба?»
(Фұрқан, 43)ُ
��َ�َ�ُ �َ�َ�ِ
َإ
�َ� �
�
ِا
�َ�َ �ْ�َ
اَرَا
«Ей, Расулым, әуестігін тәңір етіп, алған адамды көрдің
бе?»
(Жасия, 32)
Осыекі аяткәримә адамбаласыныңөзінтозаққа түсіретін
жамандығы мен әлсіздігін білдіреді.
Өзіне Аллаһ тарапынан берілген нығметтерді ұмытып,
қарапайым бір нәпсі әуестігінің құлы болып, ақиретін
қауіпке
ұшыратқандар
жайлы
Фәридүддин
Аттар
Хазіретінің баяндаған мына бір қиссасы өте тамаша мысал:
Патшаның ерекше ілтипатына ие болған бір тазысы бар
болатын. Аң аулауда шебер еді. Патша оған ерекше мән бе-
ріп, ылғи аңға шыққан сайын қасына алып жүретін. Қарғы
бауын әшекейлеп, аяқтарына алтын-күмістен жасалған бі-
лезік тақтыртқан еді. Арқасына сырмалы атлас жабылған
еді.
Бір күні патша сол итін ертіп, уәзірлерімен бірге аңға
шықты. Қарғы баудың жібек жібін қолына алып, айбын-
ды түрде алға жылжыған сұлтан көңілді болатын. Бірақ,