136 / 278
-136-
"ХИКМЕТ"
баспа үйі
Юнус, сен бұл дүниеге неге келдің
?
Күндіз-түні зікір етсін дедің.
Әулиелерге соқпаса жолың сенің,
Көшті керуен, қалдық тау басында.
Белгісіз бір әлемнен бір-бірлеп келіп, бір мезгіл сынақ
шарттары ішінде өмір сүргеннен кейін,қайтадан бір-бір-
леп дүние шекарасынан шығып, ақырет әлеміне көшкен
адам баласының бұл келіп-кетуіндегі хикмет пен сырды
түсінгісі келмеген шынайы бір ойшыл мен зиялы болмаса
керек.
Адамзаттың ақиқатын түсіну, өмір мен өлімнің
мағынасын аңғару - жоғарыда айтылған ғапылдықтан бұл
ишарат еткен сипаттағы құтылудың нәтижесі болғаны
соншалық, бұның өзі иләһи бір нұрмен жарқыраған
дұрыс байымдау, жетілдірілген көңіл мен бұзылмаған бір
ұждан ісі.
Қараңғылық, шәһуәт, тәкәппарлық, өркөкіректік,
сараңдық, қызғаншақтық, ысырап пен өкпелеу сияқты
жаратылыстағы бейімдер ғапылдықтың адамды жоятын
көріністері. Бұл иірімдерде тұншығып, адамгершілік
қасиетімен қоштасу - өкінішке орай үлкен зиян, тым ал-
даныш. Бұл алданыш себебінен, іштегі нәпсі деген әлемге
ғапылдық пенжындысияқтыбейімделу нәтижесінде пай-
да болған күнәлар, Хақ пен ақиқатта ерде болады. Яғни
көкей көзін соқыр қылады. Сөйтіп, адамгершілік қасиеті
мен ерекшелігіне зиян тиеді. Рухтар қараңғылыққа жа-
мылып, жаратушы Аллаһ ұмытылады да, күнәларға ба-
тады.
Осы жағдайға барғандар туралы аят кәримада былай
бұйырылады:ٍ
��ِ�ُ�ٍ
َل
�َ� �ِ�َ �ِ�َ�
ِاُو
�
ِا
�ْ�ِ
ْ ذ
�ِ�ْ �ُ�ُ��ُ�ُ�ِ �َ�ِ��َ�ْ�ِ�ٌ �ْ�َ�َ�
«Аллаһтыеске алуға келгендежүректері тастайқатып
қалғандарға қатты опық!..»
(Зүмәр, 22)