152 / 278
-152-
"ХИКМЕТ"
баспа үйі
– Мырзам! Пақырлық сатып алынады ма екен!? - деп
сұрады. Ибраһим бин Әдһәм былай жауап берді:
«Иә! Мен пақырлықтың қадір-қасиетін көргенімде,
онысатыпалуүшінқуана-қуана өз ризалығыммен«Бәлх»
мемлекетін бердім...»
Бұл жерде айтылған нәрсе – нәпсінің әуесқойлығын
жойып, қанағат байлығын қолға түсіру. Сабыр сақтаған
пақырлар мен шүкіршілік еткен байлар Аллаһтың
ризалығы тұсында тең.
Адам баласындағы әуесқойлық хадис шәрифте былай
баяндалған:
«Адам баласының алтынға толы екі ойпаты бол-
са, үшіншісі тағы болса екен дейді. Оның көзін тек
топырақ қана тойғызады. Аллаһ (жәллә жәләлуһу)
тәубе етушілердіңтәубесін қабылдайды».
(Бұхари Рикақ,10;
Мүслим, Зекет 116-119)
Ашкөз адам дүниеден айқын үш сипатымен өтеді:
1. Жинағандарына тойып, қанағаттанбай кетеді.
2. Армандағандарына жете алмай көз жұмады.
3. Көңіл, парасаттылық пен рухани байлықтан
мақұрым қалып өтеді.
Ашкөздің көңілін жаулаған қанағатсыздық ол жер-
ге иләһи махаббат пен ықыласқа аз да болса орын
қалдырмайды.
Өкінішті-ақ!
Осындай
адамдардың
өмірлері дүние-мүлік жинап, жүк тасушылықпен өтіп
кетеді. Өмірлері бір соқыр теке ойынына айналады да,
аяғы өкінішпен бітеді.
Ашкөздің тоя алмаған бұл дүние өмірі жайында
Назиғат сүресінің 46 аятында:
«Олар қияметті көрген күні
(өздерін)
дүниеде бір
кеш немесе бір сәске ғана тұрғандай сезінеді» -
деп,
баяндалған.