77 / 176
77
Тақуалар намазы
Құрайыштардың «Бәдір соғысында» жеңілгеніне дейін
дұға тілеп, үздіксіз дұғасын жалғастыра берді. Нәби
(с.а.с.) еш уақытта амалымен де, тілімен де дұғасын
тоқтатқан емес
126
.
Екі жаһан саруары (с.а.с.) соғыстарда немесе қиын
жағдайларда да бұйырылған намаздарды қаза қылмауға
тырысқан. Тіпті түнделетіп нәпіл намаздарын да оқитын
еді. Хазірет Әли (р.а.) «Бәдір» соғысы жайлы: «Арамыз-
да Мирдадтан (р.а.) басқа атты әскер жоқ еді. Сол кезде
есімде қалғаны Аллаһ елшісінен (с.а.с.) басқамыз тегіс
ұйқыға бас қойдық. Аллаһ елшісі (с.а.с.) бір ағаштың
жанында таң атқанша жылап намаз оқыды» – деген.
Хазірет Әли (р.а.) Пайғамбарымыздың (с.а.с.) күндізді
соғыспен, түнін құлшылықпен өткізгенін осындай
таңғалыспен жеткізген.
Пайғамбарымыз (с.а.с.) әлденеге ренжісе, дереу
намазға тұратын. Әркез Біләлға: «Уа, Біләл, намаз-
бен бізді рахаттандыр»
127
, – дейтін. Дүниенің қиын-
шылықтарын намазға жығылып, Аллаһқа жалбарыну-
мен еңсеруге тырысатын. Қиын сәттерде намаз оқып,
дүниелік кірлерден намаз арқылы тазарып тұратын
болған
.
Иә, оның Аллаһқа деген құштарлығы мен ғашық-
тығын сөзбен жеткізіп тауыса алмаспыз. Аллаһ елшісі на-
мазын қандай жағдай болмасын, тіпті, қайтыс болардың
алдында, өлімнің қиын сәтінде де ұмытпаған. Бақиға ат-
танар сәтінде де намазға ерекше көңіл бөлген. Өйткені
намаз рухани азығы еді. Өмірінің соңғы сәттерінде ау-
руы асқынып, өзі қатты әлсірегеніне қарамастан, бесін
мен екінді намазын оқу үшін екі кісінің жәрдемімен
126
Хайсами, Мәжмау әз-зауаид, 6/283.
127
Әбу Дәуіт, Әдеп, 78.