Previous Page  288 / 462 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 288 / 462 Next Page
Page Background

(

288

¯ркениет ШЫ£ЫНДАªЫ ЖАУ³АРЛАР

Алтын ғасырдан қазіргі шағымызға дейін

"ХИКМЕТ"

баспа үйі

қалада тұрып жатқанның өзінде жиі-жиі келіп зиярат етіп тұрғандары

жөн. Ақ батасын алуға тырысу керек. Оларға қызмет етіп, жылы сөз

сөйлеп, шат-шадыман етулері керек. Ұлы Раббымыз оларға титтей де

қарсы шығуымызға яки наразылық көрсетуімізге тыйым салады.

«

(Уа, Мұхаммед!)

Раббың, тек өзіне құлшылық етулеріңді, әрі

әке-шешеге жақсылық жасауларыңа әмір етті! Егер екеуінің біріне

яки екеуіне бірдей кәрілік жетсе, ешқашан

(тіпті)

«уф» деп айтпа!

Екеуіне де зекіме!

(Сондай-ақ)

екеуіне де жылы сөз сөйле! Оларға

қарапайымдық пен мейірім қанатын жай!

(Сонымен қатар)

Уа, Раббым!

Ол екеуі мені балалық шағымда тәрбиелегені секілді, сен де оларға

мейірімділік таныт!» - деп дұға ет!»

(Исра сүресі, 23-24 аяттар)

.

Ата-анаға қызмет жасау, аса игі іс болып табылады. Осындай

мүмкіндікті пайдалана алмағандар кейін опық жейді. Аллаһ Елшісі

(с.а.у.) былай дейді:

«Ата-анасына яки олардыңтек біреуінежасы ұлғайғаншағынажетіп,

пейішке кіре алмаған жан құрып кетсін! Құрып кетсін, құрып кетсін!»

(Мүслим, Бирр 9, 10)

.

Есепсіз игілік жасаса да, ата-анасының ақысын өтемегендердің өзге

жандарға игілік жасауы ақылға қонымсыз дүние. Сол себепті мұндай

жандардан жақсылық күтуге болмайды.

Ата-ананың дұғасы міндетті түрде қабыл болады. Олардың ақ бата-

сын алуға күш салу қажет. Теріс батасынан сақтану керек. Аллаһ Елшісі

(с.а.у.) хадистерінде былай дейді:

«Қабыл болуында күмән жоқ, үш дұға бар.

(Олар): Әкенің баласына жасаған дұғасы, қонақтың дұғасы және

жәбірленушінің дұғасы»

(Әбу Дәуіт, Уитр 29/1536; Тирмизи, Бирр 7/1905, Дағауат

47; ибн Мәжә, Дұға 11)

.

«Әкенің баласына жасаған дұғасы, пайғамбардың үмбетіне жасаған

дұғасы секілді»

(Суюти II, 12/4199)

.

Ананың дұғасы әкенің дұғасынан мәртебесі артық. Сол себепті хадис-

шәріптерде айтылуы қажет деп табылмаған.

Иә, әке-шешеге қарсы шығудың үлкен күнәлардың қатарына

кіретіндігі де осыған айғақ шығар.

Нұфай ибн Харис (р.а.) былай деп әңгімелейді:

«Бір күні Аллаһ Елшісі (с.а.у.) маңайында отырған бізден: «Үлкен

күнәлардың ең ауырын сендерге айтайын ба?» - деп үш мәрте сұрады.

Біз: «Иә, айтыңыз! Аллаһтың Елшісі!» - дестік.

Пайғамбарымыз (с.а.у.):

«Аллаһқа серік қосу, ата-анаға қарсы шығу»

,