Саңлақ сахабалар

132 / 336

132
Cаңлақ cахабалар
Пайғамбарымыздың қасында болып бүкіл шайқас-
тарға бастан-аяқ қатысқан Сағд ибн Әбу Уаққас
қоштасу қажылығы103 үшін Меккеге барды. Ол жерде
науқастанып, төсек тартып жатып қалады. Расулаллаһ
оның халін сұрауға барғанда, ауыр хал үстінде жатқан
Сағд (р.а.) :
– Расулаллаһ! Көріп тұрғаныңыздай денсаулығым
нашарлап барады. Менің көп байлығым бар. Бірақ
қызымнан басқа мұрагерім жоқ. Байлығымның бәрін
садақа қылып бағыштасам бола ма? – деп рұқсат
сұрайды.
Ардақты елші (с.а.с.) бұған рұқсат етпеді. Оның
тек үштен бір бөлігін ғана бағыштауын құптап:
– Үштенбірі деболады.Олда аз емес.Аллаһжолын-
да берген нәрсенің бәрінің сауабын аласың. Бала-шағаңа
бергенің де – садақа. Әйеліңнің сенің дүние-мүлкіңнен
олжа көргені де – садақа. Отбасыңның бүтіндігі мен
жағдайын жақсы қылып артта қалдырғаның – олар-
ды басқаларға мұқтаж, тіленші етіп қалдырғаннан
әлдеқайда оңды, – деді Мейірім Пайғамбары.
Бұл әңгімеден кейін хазірет Сағд:
– Расулаллаһ! Сіздер Мәдинаға оралсаңыздар мен
бұл жерде қалай қаламын? – деді Пайғамбарымыз-
дан (с.а.с.) жырақ қалғысы келмей. Одан жырақ қалу
– дүниенің қараңғылыққа көмілуімен бірдей еді.
Пайғамбарымыз оның бұл сөзіне қатты толқыды. Оған
еш уайымдамауды, келешекте оның себепкерлігімен
көптеген қауымдардың Исламды қабылдайтындығын
айтып сүйіншіледі және былай деп дұға жасады:
103 Хазірет Пайғамбарымыздың алғашқы және соңғы қажылығы
еді. Сондықтан оған арабша – ал-хаджуль-уәдә, қоштасу
қажылығы делінген.