185
Пайғамбардан шапағат!
Шапағат (арабша – шафа‘ат) сөздікте адамдардың
арасында туындаған келеңсіз оқиғалар мен ренішті
жағдайларда кешірім сұрау мағынасына келеді. Діни
терминологияда бұл дүние мен ақиретте қолданылу
жағынан екі түрлі мағынаға саяды. Бұл дүниеде
шапағат ету – адамдардың бір-біріне жәрдемдесуі,
көмектесуі, жақсылық жасауы. Ақиық елшінің (с.а.с.)
бір хадисінде осы шапағат туралы:
«Шапағат етіп, сауап жинаңдар»,
259
−
делінген.
Бұл шапағат туралы ғалымдар Құран кәрімде
айтылған күнәлардың тысында барлық мәселеде
адамдардың бір-біріне шапағат етіп, жәрдемдесуі
мұстахаб, яғни жақсы деген.
260
Сондай-ақ, ардақты
Елші (с.а.с.) де шапағат етудің адамдарды сауапқа
кенелтетінін айтып, оны адамзат баласына өсиет еткен.
Ал ақиретте шапағат ету Рақым пайғамбардың
(с.а.с.) Аллаһ тағаланың рұқсатымен пенделер-
ге жаннатқа кіруіне жәрдем етуін білдіреді. Діни
ұғымда «шапағат» сөзінің осы екінші мағынасы көп
қолданылады. Әһл-сүннет ғалымдарының бәрі бір ау-
ыздан ақиретте шапағат етудің хақ екенін мойындаған.
259
Бухари,
Әдеп, 37, Салат, 88;
Муслим,
Бирр, 145;
Әбу Дәуіт
,
Әдеп, 126;
Тирмизи,
Илм, 14;
Нәсаи,
Зекет, 65.
260
Хадис ансиклопедиси, IX т, 382-б.