82 / 208
82
Тағылым таразысы
«Расулаллаһ бұл жігітті көргенде, қатты қуанар еді», –
деп бағалаған екен.
Өмірінде елу жыл бойы бірде-бір рет жамағатсыз
намаз оқымаған. Ол бұл жайлы: «Тура елу жыл бойы
намазда имаммен қатар тәкбір алдым», – дейді.
Мәдина әкімі Хишам күн сайын Саид ибн
Мүсәйябтың арқасына дүре соққызатын, өйткені ол
Әмәуи әулетінен Уәлидке мойынсұнбаған еді. Мәсрук,
Тауыс секілді табиғиннің үлкен имамдары: «Тіліңмен
болса да мойынсұнғаныңды айтып бұл бәледен
құтылсаңшы», – деп кеңес берсе де, Саид: «Халық
бізге қарайды, біз не істесек, соны істейді. Өзімнен гөрі
солардың жағдайына көбірек алаңдаймын», – деп алған
бетінен қайтпайтын.
Көңілі ояу
Бір күні ірі табиғин ғалымы Хасан Басриге бір адам
келіп, қызының соқыр болып қалғанын айтады.
– Әй, имам, менің қызым күні-түні Құдайды ойлап
көп жылайды. Тіпті қос жанары суалып кетті. Баспаған
жер, бармаған тауым жоқ. Ешкім емдей алмады, –
дейді.
– Мені ертіп бар, – деді Хасан Басри, – жолығып
көрейін.
Екеуі үйге жетеді. Шынымен де қызы су қараңғы
соқыр екен, өзі жылап отыр. Хасан Басри мұны
көргенде:
– Қызым, неге жылай бересің? Тіпті екі көзіңнен де
айырылыпсың, – дейді.
– Екі себептен соқыр болдым, – депті қыз, –
біріншісі, егер бұл көзбен ақыретте Аллаһтың жамалын
көре алсам, қазіргі көрген дүние соның жолында садақа