36 / 208
36
Тағылым тамшылары
Жүректеріндеиманнұрыберікұялағансиқыршылар
Перғауынның бұл қатал үкіміне қасқая қарсы тұрып: –
Сен Мұсаның мұғжизасынан артық емессің. Не істесең
де өз еркің. Сенің қатігездігіңнен қорқып тұрған біз
де жоқ. Көп болса бұ дүниеде есіріп, тайраңдарсың.
Түптің түбінде Аллаһ тағалаға оралғанкезде кімді
жеңбексің?! – десті...
Ол сенің ізіңе ерген жоқ
Нұх пайғамбардың баласы кәпір еді. Жер бетін то-
пан су басқан уақытта баласының теңіз толқындарымен
арпалысып, өлім мен өмір арасында жанталасып
жатқанын көргенде жаны ашып:
– Ей, балам! Кел, бізбен бірге кемемізге мін.
Кәпірлігіңнен арыл! – деп дауыстады.
Алайда баласы қырсығып:
– Тауды паналасам да судан аман қаламын, – деді
асау толқындарға бір батып, бір шыққан ол екі қолын
ербеңдете.
Нұх пайғамбар баласына оның бүгінгі апаттан не
істесе де құтыла алмайтындығын ескерте:
– Аллаһ қаламаса, бұл азаптан ешкім де сені
құтқара алмайды, – деді.
Осы сәт Нұх пен баласының арасын таудай тасыған
теңіз толқындары бөліп, ештеңеге мұрша бермей екеуін
екі жаққа алды да кетті. Алайда Нұх (а.с.) баласын ой-
лап қатты қамықты. Қалай қамықпасын, бауыр еті өз
баласы емес пе?! Іштей қайғырып қан жұтқаны сонша,
ең болмағанда баласы Қиямет күні азапқа ұшырамаса
екен деп тіледі.