29 / 96
29
Ұлық имам – Имам Ағзам Әбу Ханифа
– Иманның ондай үштен де, төрттен де, бестен де
бірі болмайды. Ол бөлінбейді.
– Иманның қаншасы сонда?
– Тұтасы.
– Ендеше, жауабын өздерің бердіңдер. Олардың
мұсылман екенін айттыңдар.
– Сен мұны қой. Олар жәннаттық па, әлде
жәһәннәмдық па? – деп харижит сүріндіру үшін сұрақты
бастырмалата бастайды.
– Ибраһим (ғ.с.) пайғамбар мүшріктерге: «Ей,
Алла! Маған бойсұнғандар мен қарсы шыққандарға
Сен кешірімді әрі рақымдысың»,–деп дұға етті. Иса
(ғ.с.) пайғамбар: «Ей, Алла! Егер оларды азапқа салсаң,
олар Сенің құлдарың, егер кешірсең, Сен мейірбан әрі
рақымдысың»,–деді. Иманды жандарды қудалауға се-
беп те, негіз де жоқ», – деп түйіндейді өз жауабын Әбу
Ханифа. Сөзге тоқтаған харижиттер қаруларын тастап,
мешіттен шығып кетеді.
Осылай Әбу Ханифа Құранның асыл аяттары
менхазіреті Мұхаммед (с.ғ.с.)
пайғамбарымыздың хадис
шәріптерінен, сондай-ақ бұрын өткен пайғамбарлардың
(ғ.с.) өсиеттерінен нақты дәлелдер мен мысалдар келтіру
арқылы, жат топтардың теріс пікірлерін түзеп отырған.
Әбу Ханифаның баласы ғылыми айтыс-тартысты
ұнататын, әрі жат топтардың теріс пікірлеріне еліктеп
кете жаздағанда, әкесі оны олардан қайтарып алатын.
Сонда баласы әкесіне таңырқай қарап: «Мен сенің де
әр қилы мәселелерде пікір таласып, айтысатыныңды
көретінмін, ал енді мені содан тыйғаның қалай?», –деп
сұрайды. Әбу Ханифа: «Балам–ау! Біздің пікірталастағы
сақтығымыз соншалық, төбемізде құс қонып тұрғандай
аса мұқияттылықпен сөйлеуші едік. Бәсекелесіміз
қателеспей, екеуіміздің де ойымыз бір жерден шықса екен