180 / 276
Пайғамбарымыз (с.а.с.) жайлы 111 сұрақ
180
мыз: «Бір күні Аллаһ елшісі мені бір іске жұмсады.
Алғашында бармаймын деп қарсылық таныттым. Іштей
Аллаһ елшісінің бұйырған ісіне барғым келіп тұрды. Со-
сын айтқанын орындау үшін жолға шықтым. Жолда бір
топ балалардың ойнап жатқанына кезігіп, ойындары-
на алданып біраз кідіріп қалған едім, иығыма біреудің
қолын қойғанын байқап артыма бұрылып қарасам,
Аллаһ елшісі екен, маған күліп қарап: «Әнас, менің тап-
сырмам не болды?» – деді. Мен: «Міне, орындауға бара
жатырмын, – деп жүгіре жөнелдім»
233
, – дейді.
Ардақты елші балалары бар ата-аналарға:
«Балаларыңның ізгілік жолында болуына жәрдем
етіңдер. (Болашағын ойлаған) адам оларды ата-ана-
сына қарсы шығудан (дұрыс тәрбие беру арқылы)
қорғасын!»
234
– деп кеңес берген. Оларға мейіріммен,
қайырымдылықпен қарап, ата-анасына қарсы шығудан
сақтандырған.Балаларғаосылайқарауолардыбағынуға,
тәртіпке үйретіп, ер жетіп жетілгенде, олардың
бағынбауларының алдын алады деп түсіндіреді
235
.
Аллаһ елшісі (с.а.с.) балаларына тәрбие беру-
мен бірге білім беруді бірінші орынға қойған. Тілі
шығысымен қасиетті Құран аяттарын жаттатқан. Бұл
жайлы Ибн Шұғайып былай дейді: «Абдулмутталиб
ұрпағының бірі сөйлейтін жасқа келгенде Аллаһ елшісі
(с.а.с.) : ِ
هِّ الّذِي لَمْ يَتّخِذْ وَلَداً وَلَم يَكُن لّهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْك
ِل ُ
الْحَمْد
«
Әлхамду лилләһи әлләзи ләм ияттахиз уәләдә,
уә ләм иәкул-ләһу шәрикун фил-мулк
»
233
Мүслим, Фадайл 54. Әбу Дәуіт, Әдеп 1.
234
Фәйзул-қадир, 2/13
235
Фәйзул-қадир, 2/13-14