199 / 276
Пайғамбарымыз (с.а.с.) жайлы 111 сұрақ
199
аят түскеннен кейін ғана жаным жай тапты. Алдын-
да ақиретімнен қорқушы едім»,
– деген екен.
Аллаһ тағала Расулаллаһқа (с.а.с.) мейірімді болу-
ды міндеттеді. Үмбетіне махаббаты соншалық – жиі-
жиі көз жасын көлдетіп дұға еткен. Бір күні Құраннан
Ибраһим (а.с.) пайғамбардың
«Я, Раббым, пұттар
елдің көбін адастырды. Бұдан кейін кім маған ерсе,
ол менің дінімде. ҚарсыкелгендердіңжағдайыСенің
мейіріміңеқалады.Сенкешірімдісің,рақымдысың»
271
және Иса (а.с.) туралы
«Егер жазаласаң, күмәнсіз
олар Сенің құлдарың. Кешірсең, Ұлы құдірет иесі
де, үкім беруші де, хикмет иесі де Өзіңсің»
272
де-
ген дұғаларын оқып қолын жайып, «Я, Раббым! Я,
Раббым!» деп көп жылаған. Сонда Аллаһ тағала
Пайғамбарымызға (с.а.с.) Жәбірейіл періштені (а.с.)
жіберіп неге жылағанын сұрайды (Әрине, бәрін білуші
Алим не үшін жылағанын біледі). Соңында Ұлы Рахман
Жәбірейілге былай дейді: «
Мұхаммедке айт, Біз оны
үмбеті жайында разы қыламыз, мұңайтпаймыз
»
273
деген. Сондай-ақ
«Раббың саған береді және сен разы
боласың»
274
делінген қасиетті аяттар да бар.
Хазірет Пайғамбар (с.а.с.) иман етпегендерге
ақиреттегі қиын жағдайды ескертіп, жұртты һидаятқа
шақырудан жалықпады. Көпшілігінің иман етпегенін
көргенде іштей қатты қынжылып, қайғыдан айыға ал-
май қалатын. Оның таңғы шықтай мөлдір жанын осы
кірбіңнен арылту үшін Аллаһ тағала қасиетті аяттар
түсірді:
«Олар Құранға сенбесе, жаныңды қоярға
271
«Ибраһим» сүресі, 36.
272
«Мәида» сүресі, 118.
273
Мүслим, Иман 346.
274
«Духа» сүресі, 5.