15 / 212
“Хикмет”
баспа үйі
натын, әмірінің маңыздылығын көрсету және әркімге естірту
үшін, үлкен мереке ұйымдастырылып, жарлық баяндалады.
Екіншісі болса - сұлтан атағымен емес, өзіндік бір мәселесі
үшін, кіші бір қызметкерімен, кішігірім мәселені телефон-
мен сөйлескеніндей.
Сахаба Нәууас ибн Семан Расулұллаһтың (с.а.у.) былай
дегенін жеткізеді: «Аллаһ әмірін білдіргісі келгенде уахи-
мен сөйлейді. Ол сөйлегенде көктер қатты тебірене бастай-
ды. Аспан тұрғындары оны естігенде талып қалады. Сосын
сәждеге бас қояды. Басын сәждеден бірінші болып Жәбірейіл
көтереді. Сосын оған Аллаһ Тағала қалағанын уахи етеді.
Жәбірейілолуахидіперіштелергежеткізеді.Жәбірейілкөктің
әрбір қабатына жеткенде сол көктің періштелері: “Раббымыз
не бұйырды?” - деп сұрайды. Жәбірейіл: “Шындықты айтты.
Ол - Ұлылардың ұлысы, үлкендердің үлкені! - дейді. Осы-
лайша Жәбірейіл періште көктегі не жердегі Аллаһтың әмір
еткен жеріне Оның уахиын әкеледі”.
4
Ибн Аббас пен Катадә
есімді сахаба Сәбә сүресінің 23-ші аятын Хазіреті Исадан
кейінгі фәтрәт (екі пайғамбар арасындағы аралық) дәуірінен
кейінгі Пайғамбар болып келген Х зіреті Пайғамбарға (с.а.у)
уахидің басталуы деп түсіндіреді. Ибн Кәсир (ө. 774/1372):
“Бұл аят кәримәның тәпсіріне кіруге ең лайықтысы Құран
уахиы болғандығында еш шүбә жоқ” - дейді.
Күннен пайдаланғысы келген адам, қолындағы айнасын
күнге қарсы ұстаса айнаның мөлшеріндей сәуле алады. Енді
біреуі болса, олда солмақсатпенүйініңтүрліжерлеріненкүнге
қарай үлкен есік-терезелер ашып қояды. Біріншісінің күннен
пайдалануы айнасымен ғана шектелсе, екіншісі күннің нағыз
жарығынан үздіксіз де тікелей пайдаланады.
Демек, уахи Құран - бүкіл әлемдердің Раббы Аллаһтың
бұйрығы. Ал‚ шабыт болса, меншікті және кішігірім нәрсе.
17
4
Ибн Кәсир, Тәфсир, Сәбә сүресінің 23 аяты.