102 / 176
102
Намаз – діннің діңгегі
Намаз – құл мен Аллаһтың арасын байланысты-
ратын құлшылық. Ешбір технология сымсыз әсте іске
жарамайтыны секілді намазсыз Аллаһпен байланы-
сы болмаған адам да қараңғы қапаста қамалып, ру-
хани азығын таба алмай әлсірейді. Жоғарыдағы аят-
та да үмбеттің азғындауына басты себеп – намазға
немқұрайлы қарау екені айтылған. Өйткені, діннің
тірегіне, мұсылманның миғражына баланған намаз-
ды оқымаған жан діннің басқа да міндеттеріне селқос
қарап, күнә жасауға бейім болады. Осылайша намазсыз
пенде мойнына күнәнің қамытын іліп, өзіне қиянат жа-
сайды.
Аятта сонымен қатар нәпсіге еріп, дүниенің ал-
дамшы қызықтары мен күйбең тіршілігіне салынып,
ойын-сауыққа беріліп намаздарын орындамағандардың
ақыреттегі азабының қандай қиын болатыны айтылған.
Аллаһ елшісі (с.а.с.)
«Қиямет күні адам алғаш болып
парыз намаздары үшін есепке тартылады
»
159
– деген.
Намаздың әрбір мұсылманға парыз екенін біле тұра
жалқаулықпен ғибадатын орындамаған жан күнәһарлар
мен пасықтардың сапында болады. Ал намаздың па-
рыз екенін мойындамаған жанның мұсылман болуы
мүмкін емес. Өйткені намаздың парыз екенін Аллаһ
елшісі (с.а.с.) сөзімен де, ісімен де дәлелдеген
160
.
Мына хадистер де намаз оқымаудың үлкен күнә
екенін айшықтай түседі: «
Әдейі намазды тастаған
адамға Аллаһ пен Пайғамбардың көмегі болмайды»
161
,
– десе, намаз оқыған пенде жайында хадисте
: «Үздіксіз
159
Тирмизи, Мауақит 188.
160
Абдул - хамид Махмуд Таһмаз; Фиқһул - Ханафи фи саубил-
жадид 1/173
161
Бухари, Мауақит, 15, 34; Насаи, Саләт, 15.